بیژن نامدار زنگنه، مشهور به «ژنرال چشمآبی نفت»، سیاستمداری اصلاحطلب است که بیش از سه دهه در کابینههای مختلف جمهوری اسلامی حضور داشته و در دو مقطع، مجموعاً ۱۶ سال بر وزارت نفت تکیه زده است. کارنامه او نمادی از یک دوگانگی عمیق در تاریخ نفت ایران است؛ از یک سو توسعه پارس جنوبی و تلاش برای جذب سرمایهگذاری خارجی به نام او ثبت شده و از سوی دیگر، پروندههای پرحاشیهای چون کرسنت، توتال و بابک زنجانی همچون سایهای سنگین همراهش بودهاند.
آبان برای صنعت الفین و پلیمر با تصویر دوگانهای از افت و رشد همراه بود. بخشی از شرکتها با کاهش تولید، جایگاه خود را از دست دادند و برخی دیگر توانستند مسیر صعودی را حفظ کنند. کارنامه نهایی نشان میدهد رقابت میان تولیدکنندگان این زنجیره شدت یافته و فاصله عملکردی شرکتها بیشتر شده است.
شرکت کیمیای پارس خاورمیانه، یکی از بازیگران مهم صنعت پتروشیمی ایران، با اتکا به تولید متانول و صادرات صددرصدی محصولات خود، طی سالهای اخیر به جایگاهی اثرگذار در عرصه ارزآوری، تولید پایدار و توسعه بازارهای جهانی دست یافته است.
غلامرضا آقازاده، چهارمین وزیر نفت ایران است که در سال 1364 و در روزهای سخت جنگ تحمیلی، سکان وزارتخانه نفت را به دست گرفت.
گزارش اخیر رئیس مرکز تحقیقات آلودگی هوای دانشگاه تهران درباره مصرف سوخت مایع پرگوگرد در نیروگاههای اطراف تهران واکنشهای تند وزارت نفت و دولت را به دنبال داشته است؛ وزارت نفت میگوید بیش از ۸۵ درصد سوخت تحویلی یورو ۴ است و هیچ مازوتی به نیروگاهها تحویل نمیشود، اما کشاکش بر سر شفافیت کیفیت سوخت و سلامت هوا همچنان ادامه دارد.
علیرضا صادق آبادی، مدیرعامل گسترش انرژی پاسارگاد قرار بود نامش با تحول در انرژی ایران گره بخورد، اما حالا کارنامهاش در این پروژه آنقدر ناموفق است که حتی رئیس جمهور در قالب طنز به او طعنه میزند. طنزی که اگرچه خندهدار به نظر میرسید اما مشت محکمی بود زیر میز یک پروژه ناکام.
شرکت نفت فلات قاره ایران بهعنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نفت و گاز دریایی منطقه، نقشی اساسی در توسعه انرژی کشور دارد؛ مجموعهای که با نیم قرن تجربه عملیاتی، توان فنی گسترده و مدیریت یکپارچه میادین، ستون اصلی تولید offshore ایران محسوب میشود.
شرکت دشت آزادگان اروند که به خانه سالمندان نفت معروف است روی پروژه توسعه میدان آزادگان دست گذاشته که از توان مالیاش خارج است. این تمام ماجرایی است که امروز در مهمترین میدان مشترک نفتی ما با عراق جریان دارد.
پروژه پتروشیمی گلستان پس از دو دهه بلاتکلیفی دوباره زیر سایه فشارهای سیاسی زنده شده است؛ فشاری که اینبار گفته میشود از سوی یک عضو کمیسیون انرژی مجلس برای واداشتن وزارت نفت به احیای طرحی وارد میشود که نه توجیه اقتصادی دارد، نه خوراک، و نه حتی مکانیابی استاندارد. این ماجرا بار دیگر نشان میدهد چگونه منافع ملی میتواند قربانی وعدههای انتخاباتی نمایندگان مجلس شود.
شرکت مبین انرژی خلیج فارس، به عنوان یکی از بزرگترین واحدهای یوتیلیتی متمرکز جهان، با مساحتی بالغ بر ۸۸ هکتار در فاز یک منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی عسلویه، نقش کلیدی در تأمین انرژی و خدمات زیرساختی برای مجتمعهای پتروشیمی ایفا میکند .
با وجود ادعای مدیران شرکت نفت فلات قاره مبنی بر اینکه توقف تولید در خط لوله ابوذر عدمالنفعی برای ایران ندارد، آمارها نشان میدهد این اختلال بیش از یک میلیارد دلار به کشور خسارت زده و کاهش خوراک پتروشیمی خارک نیز دهها میلیون دلار زیان اضافی ایجاد کرده است.
روز گذشته هیئت وزیران مصوبهای برای نرخ جدید بنزین در کنار دو نرخ قبلی تصویب کرد.
