در قلب خلیج فارس، جایی که آبی آسمان به دریای نفت و گاز می‌پیوندد، داستانی از تلاش و خودکفایی شکل گرفت. یکم دی‌ماه سال ۱۳۷۷، روزی تاریخی برای صنعت انرژی ایران؛ شرکتی متولد شد تا عهده‌دار بزرگترین گنجینه گازی کشور باشد: میدان پارس جنوبی.
هلدینگ غدیر در سال 1370 با سرمایه اولیه یک میلیارد تومان و تحت نام «شرکت سرمایه‌گذاری بانک صادرات» تأسیس شد. اما این تنها آغاز راه بود.
بزرگترین میدان گازی جهان در اعماق آبهای خلیج فارس قرار دارد، این گنجینه منبع انرژی‌های حیاتی برای ایران است چرا که تامین بخش زیادی از بنزین و گاز کشور به میدان گازی پارس جنوبی وابسته است.
همه‌ی ما انسان‌ها روزانه با وسایل‌های نقلیه‌ای سر و کار داریم که سوخت اغلب آنها بنزین است. اما این سوخت مهم در کدام پالایشگاه ها تولید و به مصرف ما می‌رسد؟
حدود ۱۷ سال پیش، ۸۰۰ میلیارد تومان سرمایه‌گذاری آجرهای آغازین یکی از بزرگترین تولیدکنندگان آروماتیک دنیا را رقم زد.
اوپک (OPEC) یا سازمان کشورهای صادرکننده نفت، سازمانی بین‌المللی است که به منظور هماهنگی و یکپارچه‌سازی سیاست‌های نفتی کشورهای عضو تأسیس شده است. هدف اصلی این سازمان، تضمین ثبات در بازار نفت و تأمین یک منبع مناسب و پایدار برای تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان نفت است.
در هر حال حاضر ۲۵ پالایشگاه گاز در کشور به طور کامل فعال هستند که ۱۳ مجموعه از آنها زیر نظر شرکت ملی گاز و ۱۲ پالایشگاه دیگر نیز ذیل مجتمع پارس جنوبی هستند.
پتروشيمی پرديـس بزرگترین مجتمع توليدكننده آمونيـاک و اوره در خاورميانـه و يكی از بزرگترین توليدكنندگان اين محصولات در سطح جهان با تولید بیش از ۵ میلیون تن محصول در سال است.
جوان متولد جمهوری آذربایجان در زمان سلطه اتحاد جماهیر شوروی شاید فکرش را هم نمی‌کرد روزی صاحب همان دکل‌هایی شود که برایشان کار می‌کند.
در گوشه و کنار ایران موزه‌هایی وجود دارند که روایتگر داستانی پرفراز و نشیب از حیاتی‌ترین صنعت کشور، یعنی نفت هستند. از نخستین چاه نفت خاورمیانه در مسجدسلیمان تا گنجینه‌های نفتی سبزوار و آبادان، و از پمپ بنزین‌های قدیمی تهران تا وسایل نفتی نوستالژیک کرمان، هر موزه داستانی منحصر به فرد از اکتشاف، استخراج، پالایش و توزیع طلای سیاه را بازگو می‌کند.
در راستای اجرای برنامه سوم توسعه اقتصادی کشور و به منظور دستیابی به بازارهای جهانی و کسب سهم مناسبی از بازار متانول، شرکت پتروشیمی زاگرس در سال ۱۳۷۹ تأسیس شد و حالا عنوان بزرگترین متانول‌ساز ایران را به خود اختصاص داده است.
درسال ۱۹۴۵ گفته می‌شد که ۱/۴۲ درصد ذخایر نفت جهان در خاورمیانه است و ایران بیش از تمامی کشورهای عربی، نفت تولید می‌کرد، اما در ازای هر بشکه نفتِ ۴۲ گالنی، تنها ۸ سنت درآمد داشت. ضعفی که سبب شد جبهه‌‌ای در داخل کشور به دنبال ملی کردن صنعت نفت بروند.
