نقش آمریکا در تولید نفت ایران

به گزارش انرژی پرس، سیاست های تحریمی آمریکا علیه صنعت نفت ایران طی چند دهه گذشته با توجه به نیازهای انرژی ایالات متده تغییرات مکرری در حوزه اجرا داشته است. در دوره ای واشنگتن کمربند تحریم ها را سفت می کرد و در روزهایی دیگر، چشمان خود را می بست.

یکی از این دوره ها، سال هایی بود که جرج بوش پسر، مرد شماره یک کاخ سفید بود. او وقتی در ابتدای قرن بیست و یکم به ریاست جمهوری آمریکا رسید با یک بحران بزرگ مواجه بود.آمریکایی‌ها در تأمین امنیت انرژی خود شکست‌خورده بودند و مصرف بالای نفت در این کشور، بحران‌ساز شده بود.

کارگروهی به ریاست دیک چنی، معاون جرج بوش مسئول بررسی این مسئله شده بود و باید راه‌حلی برای آن می‌یافت. یکی از راهکارهایی که در گزارش این گروه عنوان شد، افزایش تولید در کشورهایی مثل ایران، عربستان و عراق بود.

ظرفیت مازاد جهانی نفت از ۶ میلیون بشکه به ۱.۳ میلیون بشکه در سال ۲۰۰۱ رسیده بود؛ سطح ذخیره سازی در مخازن استراتژیک آمریکا هم کاهش پیدا کرده و به میزان سال ۱۹۷۶ رسیده بود.

اداره اطلاعات انرژی آمریکا هم در سال ۲۰۰۱ به موضوع کمبود نفت در جهان و آمریکا اشاره کرد و نوشت میزان رشد سالانه نفت تا سال ۲۰۲۰ حدود ۲.۲۵ درصد خواهد بود و مصرف نفت آمریکا به ۲۶ میلیون بشکه در روز خواهد رسید.

آمریکایی‌ها در برنامه‌ریزی‌های خود تولید ۴۱ میلیون بشکه‌ای را برای منطقه خلیج‌فارس در سال ۲۰۲۰ طراحی کرده بودند تا بخشی از نیاز ۱۱۹ میلیون بشکه‌ای جهان در آن سال را پوشش دهند. (کتاب اعتیاد به نفت | صفحه ۲۷۰).

واشنگتن برای دسترسی به نفتی که حالا دردسر شده بود، در ونزوئلا کودتا کرد، به عراق یورش برد و سرمایه‌گذاری در خزر را دنبال کرد؛ اما هیچ‌یک از این راهکارها در ایران ممکن نبود.

جرج بوش و تیمش برای آنکه ظرفیت ایران با تمام قوا در بازار باقی‌مانده و امنیت انرژی آمریکا تأمین شود، از فشارهای تحریمی علیه صنعت نفت ایران کاستند و چشمان خود را تااندازه‌ای روی شرکت‌هایی که در ایران کار می‌کردند، بستند.

بااین‌وجود، ـ قانون تحریم ایران و لیبی برای بار سوم، ۳۱ ژوئیه ۲۰۰۶ به‌اتفاق آرا در سنا به تصویب رسید و بوش رئیس‌جمهور وقت، ۴ اوت آن را امضا کرد. البته این بار تا ۲۹ سپتامبر همان سال تمدید شد.۳۰ سپتامبر ۲۰۰۶ هم این قانون به قانون ISA یعنی تحریم ایران تغییر نام یافت و تا ۳۱ دسامبر ۲۰۱۱ تمدید شد.

اما با این وجود، این تحریم ها چیز تازه ای نبود و قرار هم نبود روند افزایش تولید نفت ایران با مشکل بزرگی مواجه شود.

در آن برهه، چند هزار بشکه هم برای آمریکا مهم بود و به همین دلیل، بالاترین میزان تولید نفت ایران پس از انقلاب در دوران جرج بوش به ثبت رسید. با تولیدی حدود ۴.۲ میلیون بشکه در روز که دیگر هیچگاه تجربه نشد.

منبع: میز نفت