حال و روز سخت شرکت نفت وگاز پارس

به گزارش اختصاصی انرژی پرس، مهدی افشارنیک در یادداشتی نوشت: شرکت نفت وگاز حالش چگونه است؟ مهم ترین فاز توسعه ای پارس جنوبی یعنی فاز یازده با سرعتی لاک پشتی پیش میرود و کارفرمای بزرگ این پروژه یعنی نفت وگاز پارس هنوز در خواب خوش افتتاح نیمه کاره این پروژه و شواف هایی است که وزیر و مدیرعامل نفت بر سر آن بیان داشتند.حرفهایی از قبیل اینکه توتال انگشت به دهان ماند و چه…. این در حالی است که در واقع در این پروژه فقط یک سکو جا به جا شده بود و شش چاه، بسیار بالاتر از استاندارهای ثبت شده در پارس جنوبی حفاری شدند. نفتی ها به جای پاسخ در خصوص تاخیرها و خلف وعده های چند باره ای که پارسال در خصوص افتتاح طرح زود هنگام این فاز داشتند از جملات حماسی بهره بردند که بیشتر شبیه عقده گشایی بود تا ثبت یک افتخار ملی.
اوجی و خجسته با سیاسی کردن فاز ۱۱ فضای پروژه و اجرای این کار را صفر و صدی کردند و پیمانکاران ضعیف و ناتوانی، مانند آن شرکتی که در سوم آذرماه ۱۴۰۱عملیات نصب سکو را ناکام گذاشت در پوشش این فضای گلخانه ای ضعفش را قوت نشان داد.
فی الواقع؛پست ها و شرکت های نفتی مانند یک صفحه شطرنج میان وزیر و مدیر عامل نفت است. یکی را اوجی میگذارد، یکی را خجسته. آن دیگری را وزیر میگذارد آن یکی را مدیرعامل … در این فضای گلخانه ای مدیرانی رشد میکنند که خصوصیت اصلی شان در باند بودن و اهل تیم بودن مهم میشود نه تخصص و دانش فنی و مدیریت شان. در این فضا کار و تلاش به حاشیه میرود و سیاسی کاری و باند درست کردن  و زدن و حذف انسان های لایق و توانمند سر خط جریان ها میشود، مانند آنچه این روزها در شرکت نفت وگاز میگذرد. یک فضای کاملا گلخانه ای و مصنوعی که مشخص نیست اجرای پروژه های حیاتی ملی کجای ماجراست. هر روز خبرهای تاسف برانگیز که در شان شرکت بزرگی چون نفت وگاز پارس با آن سابقه و پتانسیل و پرسنل نیست. بیرون میاید.
مثلا در شرکتی که کلی مهندس و متخصص نفتی و گازی مشغول به کار هستند و قطعا آدم های گران قمیتی از نظر تخصصی هستند،مدیر عامل شرکت کسی را مدیر دفتر خود کرده است که مدرک تحصیلی اش دیپلم است و در حکمی که زده است اختیارات گسترده اداری و مالی به او داده است. در واقع مدیرعامل یک فرد تحصیل نکرده را بر خیل زیادی از تحصیل کرده ها و متخصصین مهم و حیاتی کشور مسلط کرده است. بعد شما انتطار داری تعمیرات فاز ۱۳ و ۱۶چند ماهه تمام شود و به زودی برسد؟ یا مدیرعامل پی گیر شرکت حفاری باشد که چرا از سال ۹۹ تاکنون، حفاری های فاز یازده طول کشیده است؟
به نظرتان از این سبک و سیاق مدیریت برمیاید که به فکر مجتمع های پتروشیمی و فولاد و سیمان کشور باشد که زمستان دچار کاهش دریافتی گاز میشوند و بیکاری و ضررهای گسترده ای متحمل میشوند،مدیریت حاکم بر این شرکت استراتژِیک آیا این بخش از صنعت کشور را متوجه است که ذره ذره تولید گاز برایش از نان شب واجب تر باشد؟
زمانی در این شرکت کسی مدیرعامل بود که قبل از مدیرعاملی اینجا، چندین دوره وزیر بود، معاون وزیر بود. مدیرعامل شرکتهای بزرگ نفتی بود و با این سابقه، در نفت وگاز پارس مدیر عامل شده بود، اما اکنون، فضایی در شرکت حاکم شده است که اگر مدیری مدرک تحصیلی اش را خلاف واقع گزارش کند ودر سایت شرکت درج کند نه تنها این رفتارتقبیح نمی شود بلکه تمام قد از او دفاع میکنند و در برابر دستور مستقیم عزل او، مقاومت های مختلف صورت میگیرد.
شواف و شعار سیاسی در نفت که داعیه آن دست اوجی وخجسته است و گویی با هم رقابت هم دارند، وضعیتی در شرکتهای تابعه به وجود آورده است که هر چه گعده ای رفتار کردن و سیاسی ورزی بیشتر باشد، نفر ارتقا می یابد و متخصصین کار بلد هر روز منزوی تر میشوند و فعالیت های توسعه ای و تولیدی جز آن قسمت روتین و همیشگی اش، رونق و پویایی خود را از دست میدهد کاش خجسته و اوجی دست از این سیاسی بازی ها و گلخانه ای کردن فضای شرکتهای تابعه بردارند.کاش اگر مدیرعاملی در قواره ی شرکت های تولیدی و مهم نبود به جای تحلیل در شطرنج سیاسی شان و بالا پایین کردن پارامترهای سیاسی کاری، قاطعانه دخالت کنند و شرکتها را از  حاکمیت کوتاه قدها رهایی بخشند.