میدان نفتی آزادگان، طی سال‌های زیادی درگیر قراردادهای نافرجام، تعویق‌های طولانی و تغییر سیاست‌های دولت بوده است. این میدان که پتانسیل تبدیل شدن به یکی از منابع اصلی درآمد کشور را داشت، به محلی برای آزمون و خطا و بازی‌های سیاسی تبدیل شده است.

۲۸ میدان مشترک نفت و گاز ایران که حاوی نیمی از ذخایر گازی کشور است، به دلیل تحریم‌ها، عدم سرمایه‌گذاری، نبود فناوری و سوء مدیریت و وجود برخی مافیا، به درستی توسعه نیافته‌اند. در حالی که کشورهای همسایه با سرعت در حال بهره‌برداری از این منابع هستند، ایران در حال از دست دادن یک فرصت تاریخی برای توسعه اقتصادی است.

اصولا بلندپروازی در ابعاد مختلف توسعه می‌تواند نوعی فرصت تلقی شود، اما این امر زمانی می‌تواند تبدیل به تهدید شود که تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران بدون رعایت ملزومات توسعه مذکور و با نگرشی ساده‌‌‌‌انگارانه و بدون‌توجه به دشواری‌‌‌‌ها و پیچیدگی‌های محیط حاکم، نسخه‌‌‌‌هایی را تدوین کنند که نه‌تنها روند توسعه را تسریع نخواهد کرد، بلکه همان روند به‌زعم ایشان کُند توسعه‌‌‌ موجود را  نیز مختل خواهد‌کرد.

معاون اسبق وزارت نفت گفت: ایران باید برای میادین مشترک در زمینه دانش و هم جذب سرمایه‌گذاری تصمیمات جدی بگیرد.