چین نشان داده که هم در مقام خریدار اصلی نفت و گاز روسیه می‌تواند عملکرد بهتری داشته باشد و هم این قابلیت را دارد که به‌عنوان یک واسطه در پیشبرد اهداف اقتصادی روسیه برای دور زدن تحریم‌های غربی نقش پررنگ‌تری ایفا کند.
در مجموع می‌توان چنین گمانه‌پردازی کرد که روسیه جایگاه اصلی را در میان صادرکنندگان نفت به چین اشغال کرده است و در این میان کشورهای دیگر به احتمال زیاد باید با کاهش درخواست از سوی چین کنار بیایند و چه‌بسا به دنبال مشتریان بالقوه دیگری بگردند.
همزمان با هجوم و استقبال پالایشگاه‌های چینی از نفت خام ارزان قیمت، چین واردات نفتی خود از روسیه را افزایش و از عربستان سعودی کاهش داده است.
میانگین صادرات نفت دریابرد روسیه در چهار هفته منتهی به ۱۴ ژوئیه، به ۳.۱۱ میلیون بشکه در روز رسید که تقریبا ۶۰۰ هزار بشکه معادل ۱۷ درصد نسبت به اوج اخیرش در آوریل، کاهش داشت.
رئیس‌جمهوری روسیه امروز جمعه اعلام کرد که مسکو می‌تواند نفت را نیز همانند گاز در مسیر برنامه ریزی شده موسوم به «قدرت سیبری ۲» و از طریق مغولستان به چین برساند.
درآمد قزاقستان از ترانزیت نفت روسیه طی 10 سال آینده ممکن است به 1.7 میلیارد دلار برسد.
روسیه در مارس که پالایشگاه‌های چینی، محموله‌های نفت سوکول سرگردان را خریدند، بزرگترین تامین کننده نفت چین ماند.
الکساندر نواک، معاون نخست‌وزیر روسیه روز چهارشنبه گفت: پس از آنکه مسکو به تحریم‌های اقتصادی غرب با تغییر سریع مسیر صادرات از اروپا پاسخ داد، تقریباً تمام صادرات نفت روسیه در سال جاری به چین و هند ارسال شده است.
