نرخ خوراک پتروشیمی‌ها، مناقشه‌ای تکراری اما هر سال داغ‌تر؛ یک سوی ماجرا، پتروشیمی‌ها هستند که با تکیه بر مزیت رقابتی گاز ایران، خواستار خوراک ارزان برای جهش تولید و صادراتند. سوی دیگر، منتقدان هشدار می‌دهند که این تخفیف، عملاً چراغ سبز دولت به خام‌فروشی و هدررفت منابع ملی است.
نیمه نخست سال ۱۴۰۴ برای صنعت پتروشیمی کشور با وجود تمام هیاهوی ارزی و وعده‌های رشد، نتیجه‌ای جز توقف سودآوری در پی نداشت. بررسی‌ها نشان می‌دهد با وجود جهش ۶۱ درصدی نرخ دلار توافقی، مجموع سود خالص پتروشیمی‌های بورسی تنها 0.5 درصد نسبت به سال قبل افزایش یافته و عملا صنعت درجا زده است.
بازی خوراک در شرکت ملی نفت به نقطه‌ای پرحاشیه رسیده؛ جایی که خوراک میعانات گازی پتروشیمی‌های استراتژیک مثل نوری (با سهامداری بازنشستگان و عدالت) کاهش یافته و روزانه ۳.۵ میلیارد تومان زیان روی دست آن‌ها می‌گذارد، اما همین خوراک به جیب مینی‌ریفاینری‌های خصوصی می‌رود.
مدیرعامل مبین انرژی با انتقاد از رشد ۴۸ درصدی نرخ یوتیلیتی در پتروشیمی‌ها گفت: این افزایش ناگهانی برخلاف منطق اقتصادی و نتیجه محاسبات نادرست در تعیین نرخ گاز خوراک است؛ تصمیمی که می‌تواند سوددهی متانولی‌ها و کل زنجیره پتروشیمی را تحت فشار قرار دهد.
شریفی با اشاره به پیگیری‌های صورت گرفته توسط پتروشیمی ایلام و پترول گفت: با بهره‌برداری از این چاه‌ها تا ۷۵ درصد خوراک مورد نیاز مجتمع تأمین می‌شود.
کاهش دسترسی به‌خوراک در فصول سرد سال، به‌طور مستقیم به کاهش تولید و به‌تبع آن کاهش درآمدزایی و سودآوری صنعت پتروشیمی کشور منجر شده و واحدهای پتروشیمی برای فصل سرد ۱۴۰۴ نگران نصف شدن تخصیص گاز به این صنعت هستند.
مدیرکل سرمایه‌گذاری شرکت ملی صنایع پتروشیمی در خصوص تضمین خوراک گازی که پتروشیمی‌ها از توسعه میادین بالادست به دست می‌آورند گفت:
هر میزان سرمایه‌گذاری که انجام گیرد، متناسب با آن، سهمی از گاز یا خوراک برای توسعه طرح‌ها برای پتروشیمی یا صنایع دیگر در نظر گرفته خواهد شد و قراردادها چارچوبی منصفانه دارد
مدیرکل سرمایه‌گذاری شرکت ملی صنایع پتروشیمی با تشریح محدودیت‌های پیش‌روی این صنعت، تاکید کرد در حالی که با اجرای برنامه‌های شرکت ملی صنایع پتروشیمی می‌توان خوراک پایدار مجتمع‌های فعلی را تضمین کرد، اما چالش‌های جدی در حوزه سرمایه‌گذاری، مدل قراردادهای بالادستی و رفتار پیش‌بینی‌ناپذیر چاه‌های گازی همچنان پابرجاست.
مردادماه برای صنعت آروماتیک با دوگانه‌ای از رشد و افت همراه شد؛ در حالی که پتروشیمی اصفهان و فارابی توانستند تولید خود را افزایش دهند، بوعلی سینا و نوری با کاهش قابل‌توجه عملکرد روبه‌رو شدند. تغییرات مدیریتی و تامین خوراک در این میان نقش تعیین‌کننده‌ای داشت.
مدیر کنترل تولید شرکت ملی صنایع پتروشیمی، تولید صنعت پتروشیمی در سال ۱۴۰۴ را با وجود وقوع جنگ ۱۲ روزه قابل دفاع دانست و توسعه میدان‌ها، جمع‌آوری گازهای مشعل و سرمایه‌گذاری در طرح‌های کاهش مصرف گاز را از راهکارهای صنعت پتروشیمی برای تأمین خوراک پایدار برشمرد.
: پتروشیمی اروند تولیدکننده انحصاری E-PVC (پلی‌وینیل کلراید امولسیونی) در کشور است. این شرکت همچنین بزرگترین تولیدکننده PVC در ایران است و یکی از ارکان اصلی توسعه زنجیره ارزش در صنعت پتروشیمی کشور به شمار می‌رود. پتروشیمی اروند با ظرفیت تولید سالیانه ۴۰ هزار تن E-PVC، نیاز بازار داخلی و همچنین صادرات به خارج از کشور را تامین می‌کند.
پیرو انتشار گزارش «انرژی پرس» درباره کاهش تولید متانول‌سازان در مردادماه، پتروشیمی خارک محدودیت خوراک دریافتی را عامل این روند دانسته. این شرکت با ارائه توضیحاتی تاکید کرد که برخلاف محدودیت‌های جدی در تامین خوراک، تولید این مجتمع متوقف نشده و کیفیت محصولات همچنان در چارچوب استانداردهای تعریف‌شده باقی مانده است.
