حمله پهپادی اوکراین علیه دارایی‌های انرژی روسیه، هدف بزرگ دیگری را از بین برده است؛ این بار پالایشگاه ولگوگراد لوک اویل، یکی از ده پالایشگاه بزرگ این کشور، که باعث توقف دریافت نفت خام شد.

چین با گامی تازه در بازار نفت خاورمیانه، برداشت روزانه شرکت دولتی «ژنهوا اویل» از میدان‌های نفتی ابوظبی را دو برابر کرده است؛ اقدامی که پس از تصاحب مدیریت بزرگ‌ترین میدان نفتی خشکی امارات، جایگاه این شرکت را در تجارت نفت «مربان» تقویت می‌کند.

با قرارداد ۲.۵ میلیارد دلاری شرکت چینی CPECC برای پروژه خط لوله آب دریا در بصره، سایه نفوذ چین بر منابع عظیم نفت و گاز عراق سنگین‌تر شده است. در حالی که شرکت‌های چینی یک‌سوم ذخایر و دوسوم تولید نفت عراق را در دست دارند، آیا این گام جدید نشانه‌ای از برنامه‌ریزی پکن برای تسلط کامل بر پروژه حیاتی تأمین آب دریا (CSSP) و کنارزدن غرب از این میدان استراتژیک است؟

مجموع تولید نفت خام کشورهای عضو اوپک‌ و اوپک‌پلاس در ماه گذشته میلادی به ۴۱ میلیون و ۹۴۰ هزار بشکه رسید که نسبت به ماه ژوئن (۴۱ میلیون و ۶۰۵ هزار بشکه) ۳۳۵ هزار بشکه‌ افزایش داشته است.

صادرات نفت عربستان به چین در ماه سپتامبر به‌دنبال افزایش قیمت رسمی فروش با افت روبه‌رو خواهد شد.

رونق صادرات گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) ایالات متحده که به شدت توسط دولت ترامپ حمایت می‌شود، می‌تواند با قوانین تجاری جداگانه‌ای که توسط دولت او برای احیای کشتی‌سازی آمریکا و مقابله با نفوذ چین پیشنهاد شده است، تضعیف شود.

نروژ از آمادگی برای اعطای نخستین دور از اعطای حق امتیاز اکتشاف نفت و گاز در مناطق مرزی از سال ۲۰۲۱ میلادی خبر داد.

واردات نفت خام چین در ژوئیه ۲۰۲۵ نسبت به مدت مشابه پارسال بیش از ۱۱ درصد افزایش یافت.

کانادا به جمع کشورهایی پیوست که در راستای افزایش فشار اقتصادی بر روسیه، سقف قیمت نفت خام روسیه را به ۴۷.۶۰ دلار کاهش داد. این تصمیم در هماهنگی با اتحادیه اروپا و بریتانیا اتخاذ شده تا منابع مالی جنگ مسکو در اوکراین محدودتر شود.

هند با خرید گسترده نفت روسیه در دوران جنگ اوکراین، نه‌تنها از تخفیف‌های قابل‌توجه بهره‌مند شده بلکه منافع کلانی برای پالایشگاه‌های خود به‌ویژه ریلاینس ایجاد کرده است. با این وجود، این سیاست هند با واکنش منفی ایالات متحده مواجه شده و دولت ترامپ هند را به تامین مالی جنگ روسیه متهم کرده و تعرفه‌های گمرکی بر کالاهای هندی را به طور چشمگیری افزایش داده است.

سعید میرترابی، کارشناس انرژی درباره تاثیر «کریدور زنگزور» بر جایگاه انرژی ایران در منطقه گفت: این طرح بیشتر به انتقال کالا، جابه‌جایی مسافر و اهداف سیاسی و امنیتی مرتبط است؛ اما از منظر انرژی، این کریدور در وضعیت کنونی تهدید جدی برای منافع ایران محسوب نمی‌شود. او یادآور شد که ورود آمریکا به این حوزه، خود موضوعی حساس برای تهران است و هرگونه همکاری انرژی ایران در این مسیر مستلزم حل اختلافات سیاسی میان دو کشور در میان‌مدت یا بلندمدت خواهد بود.

منابع صنعتی اعلام کردند که هنوز توافقی با شرکت‌های بین‌المللی فعال در اقلیم کردستان عراق برای ازسرگیری صادرات نفت با خط لوله کرکوک – جیهان حاصل نشده است.