از توقف پروژه استایرن مونومر تا رشد سودسازی؛ پتروشیمی بوعلی در مجمع ۱۴۰۴ چه گفت؟+فیلم

به گزارش اختصاصی انرژی پرس، مجمع عمومی پتروشیمی بوعلی سینا در حالی برگزار شد که گزارش عملکرد سال مالی ۱۴۰۳ از عبور شرکت از ظرفیت اسمی تولید حکایت دارد. این رشد در شرایطی رقم خورد که افت جزئی حاشیه سود و فشارهای لجستیکی همچنان چالش‌های مهم این پتروشیمی به شمار می‌روند. بوعلی در این سال با تمرکز بر تنوع منابع خوراک و حرکت به سمت محصولات با ارزش افزوده بالاتر، گام‌های مهمی در مسیر تثبیت سودآوری برداشت.

در سال مالی ۱۴۰۳، بوعلی با اجرای سیاست‌های بازاریابی هدفمند و عملکردی فراتر از ظرفیت اسمی، توانست نسبت به سال‌های گذشته عملکرد قابل‌توجهی ثبت کند. سود هر سهم با رشد ۲۳ درصدی نسبت به سال گذشته همراه شد، اگرچه حاشیه سود شرکت حدود یک تا دو درصد کاهش یافت؛ کاهش قیمت برخی فرآورده‌های آروماتیکی از دلایل اصلی این کاهش اعلام شد. با وجود افزایش درآمدهای فروش، سود عملیاتی شرکت رشد چشمگیری نداشت.

سیاست‌های بازاریابی و کنترل هزینه‌ها

مدیران شرکت بر این باورند که با توجه به ماهیت کالایی محصولات بوعلی و استفاده از کاتالیست‌های داخلی، رمز اصلی پایداری سودآوری در کنترل مؤثر هزینه‌ها نهفته است. در همین راستا، اقدامات متعددی برای اجاره دو کشتی و دو مخزن جهت افزایش ظرفیت ذخیره‌سازی خوراک انجام شده است.

تامین خوراک؛ گسترش منابع در شرایط پیچیده

در حال حاضر، حدود ۴۰ درصد خوراک مورد نیاز بوعلی از طریق خط لوله و مناطق نفت‌خیز داخلی تامین می‌شود و ۶۰ درصد باقی‌مانده نیز از منابع دیگر تامین می‌شود. منابع بالقوه‌ای مانند دمام، بحرین، قطر و دبی نیز شناسایی شده‌اند و در صورت فراهم بودن شرایط، قابلیت تأمین خوراک از آن‌ها وجود دارد.

شرکت توانسته با انعطاف در تامین خوراک مایع و شناسایی منابع متنوع، ریسک‌های احتمالی را تا حد زیادی مدیریت کند. پالایشگاه‌هایی مانند آبادان، لاوان و ستاره خلیج فارس از جمله تامین‌کنندگان داخلی بوعلی سینا محسوب می‌شوند.

هزینه لجستیک؛ چالش پنهان در مسیر صادرات

در سال گذشته، مجموع هزینه‌های لجستیکی شرکت به حدود ۱۰۰ میلیون دلار رسید؛ رقمی سنگین که تنها بخشی از آن به صادرات مرتبط است. حتی عرضه به کشورهای همسایه از طریق خطوط لوله نیز شامل هزینه‌های جانبی حمل و تحویل می‌شود. با این حال، شرکت با فراهم‌سازی بستر فروش زمینی محصولات، توانسته در شرایط بحرانی صادرات، مزیتی رقابتی ایجاد کند.

تغییر مسیر استراتژیک به سمت ریفورمیت و محصولات با ارزش افزوده

در راستای افزایش سودآوری، تولید محصولات با قیمت بالاتر مانند ریفورمیت در دستور کار قرار گرفته است. این محصول با نرخ تقریبی ۸۰۰ تا ۹۰۰ دلار در هر تن، نسبت به محصولات دیگر جذابیت بیشتری در بازار جهانی دارد. از ابتدای سال تاکنون، حدود ۱۵۰ هزار تن ریفورمیت تولید شده و برآورد می‌شود این رقم تا پایان سال به ۴۰۰ تا ۴۵۰هزار تن برسد. مذاکرات برای افزایش ظرفیت این بخش با هلدینگ خلیج فارس نیز آغاز شده است.

پروژه واحد PY و تقویت زنجیره تولید

شرکت برنامه دارد ظرفیت واحد PY را تا ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تن افزایش دهد. با اجرای عملیات جداسازی، حدود ۴۰هزار تن محصول قابل استحصال خواهد بود که نزدیک به ۶۰ درصد آن قابلیت عرضه مستقیم به بازار دارد. این فرآورده‌ها می‌توانند در زنجیره تولید بنزین یا فروش آروماتیکی به کار گرفته شوند و به افزایش سودآوری کمک کنند.

در تصمیمی مهم، پروژه احداث واحد استایرن منومر در بوعلی متوقف شد. بررسی‌ها نشان داده که نرخ بازگشت سرمایه این طرح پایین و فاقد توجیه اقتصادی است. این تصمیم گرچه به معنی توقف یک توسعه مهم است، اما از منظر صرفه‌جویی در منابع مالی شرکت قابل دفاع ارزیابی می‌شود.

نرخ‌های یوتیلیتی؛ شفاف‌سازی در صورت‌های مالی

با ابلاغ مصوبات جدید، نرخ خدمات یوتیلیتی از سوی پتروشیمی فجر مشخص و در صورت‌های مالی سال ۱۴۰۳ منعکس شده است. اگرچه سهم این خدمات در کل هزینه‌های شرکت چندان بالا نیست، اما شفاف‌سازی در این بخش گامی مثبت در بهبود گزارشگری مالی محسوب می‌شود.

بازارگردانی و حمایت از سهم

هلدینگ خلیج فارس به عنوان بازارگردان سهام بوعلی، همچنان در چارچوب مقررات و در صورت افت قیمت سهم، نسبت به حمایت از سهام اقدام خواهد کرد. در عین حال، فعلا برنامه‌ای برای افزایش سرمایه در شرکت مطرح نیست و در صورت اتخاذ چنین تصمیمی، اطلاع‌رسانی از طریق سامانه کدال انجام خواهد شد.

تقسیم سود و جمع‌بندی مجمع

در پایان مجمع، سود نقدی ۸۳۶۲ ریالی به ازای هر سهم میان سهامداران تقسیم شد؛ رقمی قابل توجه که نشان از عملکرد مثبت شرکت دارد، اما در پس آن چالش‌هایی چون هزینه‌های بالا، نوسانات بازار جهانی آروماتیک‌ها و نیاز به بازنگری مداوم در استراتژی‌های فروش نیز نهفته است. پتروشیمی بوعلی اکنون در موقعیتی قرار دارد که تداوم موفقیت آن، وابسته به هوشمندی در مدیریت هزینه، تامین خوراک و توسعه بازار محصولات با ارزش افزوده خواهد بود.