بر اساس گزارش بلومبرگ از دادههای کپلر، واردات گاز طبیعی مایع چین در نوامبر برای سیزدهمین ماه پیاپی کاهش خواهد یافت. پیشبینی میشود حجم واردات این ماه به ۵.۸۱ میلیون تن برسد که ۵.۵ درصد کمتر از مدت مشابه سال گذشته است.
پیشبینی هوای معتدلتر در هفتههای آینده و مطرح شدن طرح صلح آمریکا برای اوکراین باعث شد روز جمعه قیمت گاز طبیعی در بازارهای اروپایی به کمترین سطح خود از مه ۲۰۲۴ برسد.
مصرف گاز طبیعی سه بخش اصلی کشور شامل نیروگاهها، صنایع عمده و بخش خانگی، تجاری و صنایع جزء در هفته گذشته در مجموع به حدود ۵ میلیارد و ۱۴۸ میلیون مترمکعب رسید. در این میان، بخش خانگی، تجاری و صنایع جزء با مصرفی بیش از ۲ میلیارد و ۴۴۰ میلیون مترمکعب، بیشترین سهم را به خود اختصاص داده است.
در ادامه سیاستهای احیای صنعت زغالسنگ، دولت دونالد ترامپ اعلام کرد ۱۰۰ میلیون دلار برای بازسازی و مدرنسازی نیروگاههای زغالسنگ موجود در ایالات متحده اختصاص میدهد؛ اقدامی که منتقدان آن را گامی در جهت عقبگرد زیستمحیطی آمریکا میدانند.
عراق با امضای نخستین قرارداد واردات سکوی شناور LNG با شرکت آمریکایی Excelerate Energy، گام مهمی در تنوعبخشی به تأمین گاز و تقویت امنیت انرژی خود برداشت.
مجارستان با امضای قرارداد بلندمدت خرید الانجی از شرکت فرانسوی «انجی»، گامی تازه برای تنوعبخشی به منابع انرژی و کاهش وابستگی به گاز روسیه برداشته است.
روسیه اعلام کرد که برای تأمین گاز چین و پاسخگویی به نیازهای داخلی در خاور دور، تولید گاز در پروژه ساخالین-۳ از سال ۲۰۲۸ آغاز خواهد شد.
بر اساس پیشبینی مؤسسه S&P Global Commodity Insights، گاز طبیعی تنها سوخت فسیلی است که تا سال ۲۰۵۰ سهم خود را در ترکیب انرژی ایالات متحده، چین و هند افزایش خواهد داد، در حالی که استفاده از نفت و زغالسنگ در سطح جهانی کاهش مییابد.
چین همچنان در حال دریافت محمولههای گاز مایع (LNG) از پروژه روسی آرکتیک LNG 2 است؛ پروژهای که تحت تحریمهای غرب قرار دارد و انتظار میرفت اجرای آن به دلیل محدودیتهای بینالمللی به چالش کشیده شود.
در حالی که هزینههای سرسامآور و تردیدهای رقابتی سایهای سنگین بر آینده پروژه ۴۴ میلیارد دلاری LNG آلاسکا انداخته، شرکت ژاپنی JERA بهعنوان بزرگترین خریدار گاز مایع جهان، وارد میدان شده تا با توافقی اولیه، مسیر بقا و سرنوشت این ابرپروژه انرژی را رقم بزند.
خط لوله «قدرت سیبری ۲» بین چین و روسیه، با ظرفیت ۵۰ میلیارد متر مکعب در سال، میتواند یکسوم از واردات الانجی چین را جایگزین کند و با کاهش تقاضا برای گاز مایع، شوکی به بازار جهانی گاز وارد خواهد کرد.
توافق روسیه و چین در مورد پروژه خط لوله گازی «قدرت سیبری ۲» و صادرات بیش از ۱۰۰ میلیارد متر مکعب در سال گاز از روسیه به چین، یک نظم گازی جدید را با تمرکز بر شرق تثبیت میکند.