زنگنه در اواخر دوران وزارتش، گفت حاضر به مناظره است اما نه با پادوها، بلکه با مقصر اصلی این پرونده یعنی سعید جلیلی.

در روزهای اخیر و پس از اشاره در مناظره‌های کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری، نام «کِرسنت» مجدداً در فضای رسانه‌ای کشور انعکاس یافت. مطالب متعددی پیرامون ابعاد پیچیده آن مطرح شد و جناح‌های سیاسی با طرح مواضع متفاوت تلاش نمودند کِرسنت را اماره‌ای از سوءمدیریتِ رقیب و توانمندی مدیریتی خود قرار دهند و حتی کار بدان جا رسید که وزرای نفت سابق در فضای مجازی به جدال کلامی با یکدیگر پرداختند. اما واقعیت حقوقی کِرسنت چیست؟

بیژن زنگنه در اظهارات جدید خود از نامه مهمی پرده برداشت که سعید جلیلی به احمدی‌نژاد نوشته و عنوان کرده بود در صورت دادگاهی شدن پرونده کرسنت، خسارت چندانی به کشور وارد نمی‌شود!

مدیر عامل پیشین شرکت ملی نفت ایران گفت: من ایده و نیت آقای جلیلی و زاکانی را در طرح مسئله کرسنت نمی‌دانم، موضوعی در ذهن‌شان نقش بسته که با دقت کافی بررسی نمی‌کنند.

در مناظره 31 خردادماه 1403 علیرضا زاکانی از مصطفی پورمحمدی خواست که بگوید با اسناد پرونده «کرسنت» که از خارج آمد و در دفتر او بایگانی شد، چه کرده است؟ پورمحمدی در این‌باره سکوت کرد و پاسخی نداد اما علیرضا زاکانی دست‌بردار نبود و پورمحمدی را تهدید کرد که بعدا در این‌باره با او کار خواهد داشت!

سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس در نشست با محوریت «انرژی، بنزین و برنامه هفتم» در دانشگاه علم و صنعت گفت: بالای ۵٠ میلیارد دلار خسارت داشتیم از محل قرارداد کرسنت. خوشبختانه به دنبال محاکمه افرادی هستیم که در این پرونده متهم هستند.