صنعت «الفین و پلیمر» در شهریورماه ۱۴۰۴ بار دیگر با افت تولید در اغلب شرکت‌ها روبه‌رو شد؛ به‌طوری که از میان ۱۱ پتروشیمی فعال در این گروه، هفت شرکت کاهش تولید را ثبت کردند و در مجموع، حجم کل تولید صنعت نیز اندکی پایین آمد. در این میان اما پتروشیمی جم برخلاف جریان کلی بازار حرکت کرد و مانند ماه گذشته، با رشد محسوس تولید جایگاه برترین تولیدکننده را از آن خود کرد.
مصطفی سعیدی، کارشناس انرژی، با اشاره به تجربه شکست‌خورده پتروشیمی مارون در ورود به صنایع پایین‌دست، تأکید کرد که ورود به حوزه‌هایی که عمدتاً توسط بنگاه‌های کوچک و متوسط با تیم‌های 20 تا 30 نفره انجام می‌شود، برای پتروشیمی‌ها مضر است. او با انتقاد از غفلت در توسعه زنجیره پروپیلن، هشدار داد که تداوم این روند، وابستگی به واردات محصولات میانی و نهایی را تشدید می‌کند.
پتروشیمی بوعلی سینا اعلام کرد که از ۱۴ مهرماه، بخشی از واحدهای تولیدی این شرکت شامل آروماتیک و پارازایلین وارد فاز تعمیرات اساسی می‌شوند. این تعمیرات به مدت ۱۲ روز کاری ادامه دارد اما بنا بر اعلام شرکت، موجب توقف کامل تولید نخواهد شد و تاثیری بااهمیت بر برنامه تولید سالانه نمی‌گذارد.
مدیرعامل مجتمع گاز پارس جنوبی از ثبت رکورد تازه‌ای در تولید اتان خبر داد و اعلام کرد: در نیمه نخست ۱۴۰۴ بیش از ۲ میلیون و ۱۵۰ هزار تن اتان در این مجتمع تولید و به پتروشیمی‌های منطقه عسلویه تحویل شده است.
با پیگیری‌های دیوان محاسبات کشور بخشی از منابع بودجه‌ای مرتبط با شرکت‌های پتروشیمی وصول و به خزانه داری واریز شد.
با رویکرد تازه مدیریت پتروشیمی جم در ارتقای بهره‌وری و رفع گلوگاه‌های تولید، پروژه نصب و بهره‌برداری از تجهیز راهبردی CE‑8005A به‌عنوان درایر موازی در واحد پلی‌اتیلن، به ثمر نشست و نتایج چشمگیری در ظرفیت و پایداری تولید به همراه داشت.
پلی‌پروپیلن به‌عنوان پرمصرف‌ترین پلیمر دنیا، با وجود ظرفیت‌های بالقوه در ایران، همچنان با چالش بزرگی روبه‌رو است؛ نیمی از پروانه‌های بهره‌برداری صادرشده در کشور عملا بدون استفاده مانده و تولیدکنندگان فقط توان پوشش بخشی از نیاز داخلی را دارند. در چنین شرایطی، صادرات این محصول به‌رغم تقاضای بالای کشورهای همسایه همچون ترکیه و عراق، به دلیل اولویت مصرف داخلی فعلا در حاشیه قرار گرفته است.
صنعت پتروشیمی ایران در دوراهی استراتژیک قرار دارد: توسعه مگاپلنت‌های عظیم برای رقابت جهانی یا تمرکز بر واحدهای کوچک و متوسط برای تأمین نیازهای داخلی؟ محسن انصاری، کارشناس صنعت پتروشیمی، در پاسخ به این سوال می‌گوید:هر دو مسیر مزایای خود را دارند، اما بی‌توجهی به فناوری‌های نوین جهانی مانند COTC می‌تواند جایگاه صادراتی ایران را به خطر بیندازد.
بازی خوراک در شرکت ملی نفت به نقطه‌ای پرحاشیه رسیده؛ جایی که خوراک میعانات گازی پتروشیمی‌های استراتژیک مثل نوری (با سهامداری بازنشستگان و عدالت) کاهش یافته و روزانه ۳.۵ میلیارد تومان زیان روی دست آن‌ها می‌گذارد، اما همین خوراک به جیب مینی‌ریفاینری‌های خصوصی می‌رود.
شرکت پتروشیمی شازند در شش ماهه نخست سال ۱۴۰۴، با مدیریت صحیح و حرفه ای و اثر بخش عباس کریمی، عملکرد مثبت و با ثباتی در زمینه تولید و فروش محصولات خود بجای گذاشته است.
مدیرعامل مبین انرژی با انتقاد از رشد ۴۸ درصدی نرخ یوتیلیتی در پتروشیمی‌ها گفت: این افزایش ناگهانی برخلاف منطق اقتصادی و نتیجه محاسبات نادرست در تعیین نرخ گاز خوراک است؛ تصمیمی که می‌تواند سوددهی متانولی‌ها و کل زنجیره پتروشیمی را تحت فشار قرار دهد.
مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی بر ضرورت تلاش برای جذب سرمایه‌گذاری‌های جدید و رشد تولید تأکید کرد و خواستار استفاده از تمام ظرفیت‌های موجود برای سرمایه‌گذاری و تأمین مالی طرح‌های پتروشیمی شد.
