شهریورماه برای صنعت متانول با رشد ظاهری همراه بود، اما در پشت این آمار کلی، چهره واقعی صنعت موضوع دیگری را روایت می‌کند؛ رکود پنهان در تولید، کاهش ظرفیت فعال و ضعف مدیریت، تصویر دقیقی از حال و روز متانولی‌هاست. در حالی که تنها یکی از سه پتروشیمی بزرگ این حوزه توانست مسیر صعودی تولید را حفظ کند، دو شرکت دیگر درگیر کمبود خوراک ضعف مدیریتی شدند.
امیرحسین پهلوان، کارشناس پتروشیمی، با اشاره به مشکلات صنعت پتروشیمی و متانول در ایران معتقد است که راهکارهای سنتی همچون اجرای طرح‌های MTO و MTP دیگر توجیه اقتصادی و فناورانه سابق را ندارند. او تأکید می‌کند که بدون خصوصی‌سازی واقعی، بازگشت نقش حاکمیتی NPC در سیاست‌گذاری و ایجاد فضای امن برای سرمایه‌گذاری، امکان توسعه پایدار در زنجیره ارزش این صنعت وجود نخواهد داشت.
مدیرعامل پتروشیمی زاگرس بر این باور است که با همکاری و هم‌افزایی بین تولیدکنندگان متانول، می‌توان به جایگاه برتر منطقه‌ای در این صنعت دست یافت و ارزش افزوده بیشتری برای کشور ایجاد کرد.
ناترازی انرژی و کمبود گاز در صنعت متانول موجب تاخیر در توسعه پروژه‌های جدید، نوسان در صادرات و کاهش سهم ایران از بازار جهانی، کاهش ظرفیت تولید و توقف واحد‌ها شده است.
در سال ۱۴۰۳ تمامی متانول‌سازان بورسی افت تولید داشته‌اند.
واحدهای متانولی با افزایش قیمت گاز و کمبود نقدینگی مواجه هستند و برای توسعه به حمایت دولت نیاز دارند.
