صنعت اوره و آمونیاک ایران، که سال‌ها به‌عنوان یکی از معدود مسیرهای پایدار ورود ارز به کشور شناخته می‌شد، امروز زیر فشار سه‌گانه‌ای از سوی سیاست‌گذاری‌های سوال برانگیز قیمت خوراک، قطعی‌های طولانی‌مدت گاز و بازار جهانی نوسان‌گیر قرار دارد.

دستاوردهای چهارماه اخیر، نشانه‌ی مدیریتی آرام اما مؤثر است؛ هرچند هنوز چالش‌هایی مثل کمبود خوراک و بدهی‌های انباشته باقی است. رویکرد «گام‌به‌گام و بدون تبلیغات زائد» حیدری‌نژاد، می‌تواند صنعت پتروشیمی کرمانشاه را در دوره‌ی تلاطم، امن‌تر و آینده‌نگرتر کند.