ترکیه در تلاش است تا با ایجاد ارتباط بین تولیدکنندگان منابع طبیعی در شرق با مصرف کنندگان اروپایی، به یک هاب منطقه‌ای انرژی تبدیل شود. این موضوع صفحه جدیدی را در مسیر روابط ایران و ترکیه باز می‌کند و احتمالا دو طرف به جای گسست، به توافق تمایل دارند.
وزیر نفت با اشاره به اینکه با وجود تحریم‌های ظالمانه و یک‌جانبه دولت آمریکا در چند سال گذشته، افزایش تولید گاز طبیعی ایران تا سطح ۲۷۵ میلیارد مترمکعب در سال رسیده است، گفت: تنش‌ها و تهدیدهای سرزمینی، نه‌تنها ثبات منطقه را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه خطرات قابل توجهی برای امنیت انرژی جهانی به همراه دارد.
همکاری گازی ایران با روسیه و ترکمنستان، می‌تواند علاوه بر تامین نیازهای صنایع کشور بستر تبدیل ایران به هاب منطقه و صادرات گاز شمال ایران به غرب و جنوب آسیا را فراهم کند.
عدد گاز گم شده ایران آنقدری بزرگ است که می‌توان بخشی از ناترازی و کسری گاز کشور را پوشش داد.
یک کارشناس حوزه انرژی گفت: اکنون شرایط ایران به گونه‌ای است که در شمال، جنوب، شرق و غرب خطوط لوله احداث و راه‌اندازی شده و ما به صورت جزیره محصور شده‌ایم.
تشریفات صادرات گاز مایع ایران به پاکستان از مرز میرجاوه به تفتان پس از رایزنی‌های وزارت امور خارجه و گمرک جمهوری اسلامی ایران به حالت عادی برگشت و در حال حاضر طبق روال عادی انجام می شود.
دریای سیاه به دلیل تعدد بازیگران و ذینفعان بازار گاز، پیچیدگی ژئوپلیتیکی دارد که این امر انتقال گاز ایران به اروپا از این مسیر را دشوار می‌کند.
مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران گفت: انشالله به‌زودی با افتتاح «خط لوله گاز میناب - سیریک - کوه مبارک»، شاهد رسیدن انرژی توسعه بخش به منطقه جاسک و شکل‌گیری هاب انرژی در شرق استان هرمزگان خواهیم بود.
قرارداد گازی ایران و ترکیه در سال ۲۰۲۶ به پایان می‌رسد که تمدید آن به دلیل نیاز خود ایران با ابهام مواجه شده بود. اما با توافقنامه‌های اخیر ایران با روسیه و ترکمنستان برای واردات گاز، احتمال تمدید این قرارداد نیز قوت گرفته است.
منطقه اوراسیا به دلیل دربرگرفتن سه کشور روسیه، ترکمنستان و ایران به عنوان دارندگان اصلی ذخایر گازی از اهمیت راهبردی بالایی برخوردار است و در این میان، اتصالات خطوط لوله گاز اوارسیا نقش مهمی در امنیت انرژی جهان دارد.
ایران و ترکمنستان به دلیل موانع خارجی و داخلی با انسداد در صادرات گاز روبه رو بوده که این امر پیامدهای جدی برای اقتصاد آن‌ها دارد. در مقابل روسیه را بزرگترین برنده این شرایط می‌کند.
میلیاردها دلار از ثروت ملی کشور، به دلیل بدهی گازی عراق، در هاله‌ای از ابهام فرو رفته و تاکنون هیچ توضیح شفاف و روشنی درباره سرنوشت این پول‌ها ارایه نشده است.
