مدیر عامل شرکت آب منطقه‌ای استان آذربایجان شرقی گفت: مورد دوم انتقال پساب تبریز به دریاچه ارومیه است که جزء وظایف ما است، ۱۰ کیلومتر ابتدایی این پروژه تکمیل شده و اکنون آب تصفیه‌خانه پساب تبریز از این مسیر عبور می‌کند.

سخنگوی صنعت آب گفت: در سامانه بارشی اخیر از سمت افغانستان دوبار رهاسازی آب به سمت ایران صورت گرفت که در مجموع ۴۰ میلیون مترمکعب از حق‌آبه هیرمند را دریافت کردیم.

امسال سطح دریاچه ارومیه با توجه به حجم رهاسازی‌ها و اقدامات‌ نرم‌افزاری انجام شده و به برکت بارش‌های زمستانه به رغم سه سال پی‌درپی خشکسالی و بارش‌های اندک پاییز،به تراز ۱۲۷۰.۲ متر و حجم موجود در آن به بیش از ۱ میلیارد و ۴۰۰ میلیون مترمکعب رسیده است.

معاون رییس جمهور و رییس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: در گام دوم نجات دریاچه ارومیه به مدیریت نرم اشاره شده و اصل بر این قرار گرفته که گونه‌های آب‌بر در منطقه حذف شوند و به نوعی الگوی کشت واقعی را توسط وزارت جهاد کشاورزی در حوضه آبخیز ۵ میلیون هکتاری دریاچه ارومیه داشته باشیم.

سخنگوی صنعت آب کشور گفت: به موجب فعالیت‌ سامانه‌های بارشی زمستان در شمال غرب کشور تراز دریاچه ارومیه نسبت به تراز ابتدای سال آبی جاری ۲۶ سانتی‌متر افزایش یافته است.

بحران اصلی در دل زمین نهان است؛ نابودی و از بین رفتن سفره‌های زیرزمینی که هر کدام‌شان قدمتی هزاران‌ساله دارند.

۳۴ سال پس از جنگی تحمیلی که پهنه یکپارچه هورالعظیم، لاجرم به دلیل ایجاد جاده‌های دسترسی، به پنج بخش یا پنج حوضچه تبدیل شد، وزارت نفت، ۳ حوضچه را به اشغال خود در آورده و برای همیشه خشک کرده است.

یک کارشناس حوزه آب و محیط زیست گفت: وقتی خودمان ۱۰۵ سد در حوزه آبریز دریاچه ارومیه احداث کرده‌ایم و از این تعداد ۱۰۱ سد فعال است و اجازه نمی‌دهیم یک قطره آب وارد دریاچه ارومیه شود و این پهنه بزرگ را خشک کرده‌ایم، مشخص است وقتی ابرهای باران‌زا به سمت دریاچه حرکت می‌کنند با کانون حرارتی مواجه می‌شوند.

یک کارشناس حوزه انرژی اوضاع توسعه میادین گازی و توسل به واردات را به اندازه خشک شدن دریاچه ارومیه فاجعه‌بار خواند و گفت: کم‌کم به شرایطی می‌رسیم که امکان تامین مصرف داخل را نخواهیم داشت و این همان اوضاعی است که ما را به این نتیجه می‌رساند که حرفی از هاب شدن در حوزه انرژی به میان نیاوریم.

شکر خدایی گفت: چالش ما زمانی شروع شد که وزارت نیرو متولی و مدیر منابع آب کشور شد، قبل از آن منابع آبی توسط مردم اداره می‌شد و هیچوقت در طول تاریخ ایران قنات‌ها و تقسیم آب دست دولت و حاکمیت نبود بلکه بدست مردم اداره می‌شد و این یک پایداری را در منابع آب ایجاد می‌کرد.