عبدالله باباخانی، کارشناس انرژی با تاکید بر اینکه «پتروشیمی‌ها طی دو دهه گذشته ستون تأمین ارز کشور بوده‌اند»، می‌گوید: وابستگی فزاینده دولت به ارز این صنعت نه‌تنها تعادل سرمایه‌گذاری و تولید را برهم زده، بلکه مسیر توسعه زنجیره ارزش را نیز مختل کرده است.

 ایران سالانه میلیون‌ها تن متانول را با سود ناچیز به چین صادر می‌کند، در حالی که این کشور با تبدیل همان متانول به پروپیلن، «خاویار پتروشیمی»، ارزش افزوده‌ای چند صد برابری خلق کرده و به خودکفایی 96 درصدی در تولید پروپیلن دست یافته است. فرصتی که ایران می‌توانست با سرمایه‌گذاری در واحدهای MTP داخلی، زنجیره ارزش پتروشیمی خود را تکمیل کرده و از خام‌فروشی به خلق ثروت پایدار برسد.