سال‌هاست مشعل‌ها در جنوب ایران بی‌وقفه و بی‌هدف می‌سوزند. گازهایی که می‌توانستند اقتصادی باشند و خانه‌ها را گرم کنند، صنعتی را بچرخانند، اما دهه‌ها سوختند. مردان نفت، آنهایی که خاک چاه‌های نفتی را خورده‌اند و آرزوی خاموشی این شعله‌ها را دارند، با بهره‌برداری از طرح ان‌جی‌ال ۳۱۰۰ گامی جدی در این زمینه برداشته‌اند.
یازده سال از آغاز پروژه NGL3100 گذشت تا سرانجام با فرمان رئیس‌جمهور امروز افتتاح شد؛ طرحی که قرار بود در سال ۱۳۹۹ به بهره‌برداری برسد، اما در نیمه ۱۴۰۴ با ظرفیت یک سوم وارد مدار شد. میلیاردها دلار هزینه و سال‌ها سوزاندن گاز در مشعل‌ها، این افتتاح را بیش از آنکه نشانه موفقیت باشد، به نمادی از فرصت‌سوزی و بیماری مزمن صنعت نفت ایران یعنی کندی و فرسایشی شدن اجرای پروژه‌ها تبدیل کرده است.
پروژه ۳۱۰۰NGL دهلران پس از سال‌ها تاخیر به گفته مسئولان در آستانه بهره‌برداری قرار دارد، پروژه‌ای که تکمیل پروژه پتروشیمی دهلران از جهت تامین خوراک به آن وابسته است. با این حال، تردیدها درباره تامین پایدار خوراک و هماهنگی‌های بین‌دستگاهی، آینده پتروشیمی دهلران را همچنان نامعلوم نگه داشته است.
