کشورهای سراسر جهان به دنبال کاهش اتکای خود به واردات انرژی در بحبوحه عدم قطعیت ژئوپلیتیکی هستند و تلاش‌ها برای تامین انرژی داخلی را افزایش داده‌اند. انرژی‌های تجدیدپذیر به طور فزاینده‌ای در این زمینه راه‌حل بدیهی در نظر گرفته می‌شوند که هم توسط اقتصاد و هم نگرانی‌های اقلیمی حمایت می‌شود.
به‌رغم فشار جهانی برای حرکت به سمت انرژی‌های سبز برای مبارزه با تغییرات اقلیمی، بسیاری از موسسات مالی همچنان به سرمایه‌گذاری هنگفت در صنعت نفت و گاز ادامه می‌دهند.
فرآیند انتقال سبز انرژی در اندونزی با تکیه بر راهبردی یکپارچه، می‌تواند الگویی موفق برای سایر کشورهایی باشد که قصد دارند از سیطره زغال‌سنگ در سبد انرژی خود خارج شوند. اندونزی، کشوری با بیش از ۲۷۹میلیون نفر جمعیت، اما با وسعت تنها یک‌پنجم ایالات‌‌‌‌متحده، در فهرست ۱۰تولیدکننده اول گازهای گلخانه‌‌‌‌ای در جهان قرار دارد.
تغییرات اقلیمی و بحران‌های حوزه نفت و گاز سبب شده که بسیاری از کشورها در هیدروژن سرمایه گذاری‌های کرده و از آن به‌عنوان جایگزین جدی برای سوخت‌های فسیلی یاد کنند.
وزارت نفت عراق، در راستای کاهش سوزاندن گاز مشعل تلاش می کند.
عمان و آلمان یادداشت تفاهمی در حوزه هیدروژن سبز با هدف تقویت همکاری دوجانبه و تبادل تجربه در حوزه انرژی امضا کردند.
وزیر برق عراق گفت: توافقنامه ای با شرکت «زیمنس انرژی» برای تبدیل گاز فلر به سوخت ظرف مدت شش ماه، امضا شده است.
پس از رشد صنعت تولید پنل خورشیدی در چین، هزینه تولید این پنل‌ها در جهان بیش از ۹۵ درصد کاهش یافته است.
مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی گفت: سال گذشته 90 هزار تن هیدورژن توسط پتروشیمی‌های کشور تولید شده است.
تولید خودروهای برقی در سه سال آینده نسبت به خودروهایی با سوخت فسیلی ارزان‌تر خواهد شد.
کربن‌زدایی از سیاره، دنیای متفاوتی را در سال ۲۰۵۰ نشان می‌دهد و آن جهانی است که در دسترس‌تر، کارآمدتر و پایدارتر است که توسط انرژی های پاکی مانند هیدروژن سبز هدایت می‌شود.
حسین میرافضلی گفت: در ۱۰ سال آینده، آب را تجزیه می‌کنند، اکسیژن آن در بخش‌های مختلف مصرف می‌کنند. هیدروژن نیز در بخش سوخت و صنعت پتروشیمی استفاده می‌شود.
