آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی خود را درباره رشد جهانی تقاضای نفت در سال ۲۰۲۴ کاهش داد.

هرچند در روزهای اخیر بحث آغاز بکار ساخت پروژه تاپی سرعت گرفته، اما این طرح با چالش‌های جدی مانند امنیت افغانستان، اختلافات پاکستان و هند و نیز موضع اسلام آباد نسبت به خط لوله «صلح» روبه‌رو است.

به گفته کارشناسان، هند در مسیر توسعه انرژی‌های پاک قدم برمی‌دارد و باید طی سال‌های آینده انتظار تحولات مهمی را از سوی این کشور در زمینه انرژی سبز داشت که می‌تواند به سود کل جهان باشد.

روسیه عزمی برای چنین همکاری ندارد چراکه اساسا تجهیزات لازم را برای توسعه انرژی ندارد. نتیجه این وضعیت و البته دیپلماسی ضعیف داخلی، ایران عملا از بازار فروش نفت و گاز بیرون رانده شده است.

قرارداد اخیر شل و بوتاش برای صادرات ۱۰ساله LNG به ترکیه علاوه بر تامین امنیت انرژی آنکارا، گام دیگری در راستای تبدیل آن به عنوان هاب گازی منطقه است. 

به گفته کارشناسان، چین از ریسک خرید نفت از ایران در چارچوب تحریم‌های غرب علیه تهران به‌عنوان اهرم فشار برای کاهش قیمت و افزایش قدرت چانه‌زنی خود بهره می‌برد. 

شرکت تحلیلی کپلر از کاهش ۸۱درصدی صادرات نفت لیبی در هفته گذشته خبر داد.

وکراین با بیش از ۲۲ هزار کیلومتر خط لوله گاز طبیعی، چندین دهه، یک بازیگر کلیدی در بازارهای انرژی اروپا بوده، اما تا پایان امسال، با انقضای قرارداد ترانزیت گاز روسیه، این دارایی‌های استراتژیک ممکن است بی‌ارزش شوند.

امیر کویت استعفای معاون نخست‌وزیر و وزیر نفت این کشور را پذیرفت.

خرید دارایی‌های روس نفت در آلمان توسط قطر، می‌تواند تغییر قابل توجهی در بخش انرژی آلمان داشته باشد و نقش قطر را به عنوان یک بازیگر اصلی در صحنه جهانی انرژی تقویت کند.

بانک آمریکایی جی‌پی مورگان پیش‌بینی کرد سقف تولید خود را طی یک سال آینده ثابت نگه می‌دارد.

تحریم‌، کمبود سرمایه‌گذاری و سوء مدیریت سال‌هاست که گریبانگیر صنعت انرژی ایران بوده است. ایران مدت‌هاست که از ترکمنستان همسایه خود گاز وارد می‌کند که گهگاه به دلیل عدم بازپرداخت، جریان گاز خود را به ایران قطع کرده است.