به گفته کارشناسان، هند در مسیر توسعه انرژی‌های پاک قدم برمی‌دارد و باید طی سال‌های آینده انتظار تحولات مهمی را از سوی این کشور در زمینه انرژی سبز داشت که می‌تواند به سود کل جهان باشد.

برخی کارشناسان معتقدتد که شیوه ادغام انرژی سبز در دستورالعمل دولت‌ها از منظر اقتصادی بهینه نبوده و در درازمدت اثرات زیان‌باری بر جای می‌گذارد.

غول نفتی فرانسوی «توتال انرژی» قراردادی ۱۰۰ میلیون دلاری برای محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای از طریق خرید اعتبار کربن تولید شده توسط پروژه‌های حفاظت از جنگل در سراسر آمریکا، امضا کرد.

کارشناسان هشدار می‌دهند که ادامه سیاست تعرفه‌ای بر صادرات حوزه انرژی پاک چین از سوی دولت‌های غربی می‌تواند تاثیراتی مخرب بر بازارها داشته باشد و آن را دچار اخلال کند.     

برآوردها حاکی از آن است که ارزش بازار جهانی تولید هیدروژن طی یک دهه‌آینده سالانه تا ۴‌درصد رشد‌کرده و به بیش از ۲۶۰‌میلیارد دلار برسد؛ این در حالی است که این نرخ در سال‌۲۰۲۳ میلادی حدود ۱۶۲‌میلیارد دلار بوده‌است.

عمید پور رییس پژوهشگاه نیرو گفت: ارزیابی ما این است طی ۲ تا ۳ سال آینده احداث نیروگاه فسیلی در سطح دنیا توجیه نخواهد داشت.

گزارش اخیر آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر نشان می‌أهد که ‌آفریقا مخزن حدود 39 درصد از پتانسیل انرژی تجدیدپذیر جهان، بیشتر از هر قاره دیگر، است. این گزارش استدلال می‌کند که ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر در آفریقا می‌تواند تا سال 2030 به 310 گیگاوات برسد.  

توسعه زیرساخت‌ها و صنایع وابسته انرژی خورشیدی در خاورمیانه بدل به یکی از اولویت‌های اصلی شرکت‌های چینی شده است و به نظر می‌رسد که پکن توانسته جایگزین مناسبی برای جای خالی شرکت‌های آمریکایی پیدا کند.

عربستان سعودی در تلاش برای تقویت تولید نیروی تجدیدپذیر، وارد سرمایه‌گذاری‌های مشترک با شرکت‌های خورشیدی چین به ارزش حدود سه میلیارد دلار شده است.

بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، در سراسر جهان، سفرهای هوایی تجاری بیش از 2 درصد از انتشار دی اکسید کربن مرتبط با انرژی را تشکیل می‌دهند. این رقم در سال‌های آینده افزایش می‌یابد زیرا هواپیماهای آلاینده بیشتر شده و مسافران بیشتری را به آسمان می‌فرستند.

پکن روند بازسازی بخش انرژی خود براساس منابع سبز را به شکل جدی در دستور کار قرار داده است و بنا به آمار موجود در حال حاضر یکی از سرآمدان در حوزه انرژی تجدید‌پذیر است، امری که می‌تواند برای بسیاری از کشورهای جهان همچون الگویی آزموده عمل کند.

تعدادی از بزرگ‌ترین شرکت‌های نفت و گاز جهان در چهار سال گذشته، اهداف و برنامه‌های جاه‌طلبانه‌ای را برای تغییر مدل تجاری خود از عرضه سوخت فسیلی به انرژی پاک اعلام کرده‌اند، اما اکنون به‌دلیل کاهش سود و فشار سهام‌داران، در حال عقب‌نشینی از این برنامه‌ها هستند.