تاریخچه شرکت نفتی شل / غول انرژی ایالات متحده چگونه به این جایگاه دست یافت؟

به گزارش انرژی پرس، یکی از تولیدکنندگان پیشرو نفت، گاز و پتروشیمی در آمریکای شمالی، شرکت نفت شل، خود را از طریق تعهد خود به نوآوری در صنعت متمایز کرده است. این شرکت به عنوان تولیدکننده نفت و گاز پیشرو در آب های عمیق خلیج مکزیک و چهار بخش عملیاتی اصلی آن شامل اکتشاف و تولید نفت و گاز، پایین دست گاز، محصولات نفتی و محصولات شیمیایی است. نفت شل به عنوان یکی از شرکت های تابعه رویال داچ/شل، دومین شرکت بزرگ نفتی در جهان، فعالیت می کند. در سال ۱۹۹۹، نفت شل و همتایان مستقر در ایالات متحده، ۲۲ درصد از درآمد گروه را تضمین کردند.

شروع شرکت در اوایل قرن بیستم

گروه رویال داچ/شل فروش بنزین وارداتی از سوماترا در ایالات متحده را در سال ۱۹۱۲ آغاز کرد تا در رشد صنعت خودروسازی کشور سرمایه گذاری و با شرکت استاندارد اویل رقابت کند. با تشکیل شرکت بنزین آمریکایی مستقر در سیاتل، گروه رویال داچ/شل همچنین شرکت نفت رکسانا را در سال ۱۹۱۲ در اوکلاهاما برای یافتن و تولید نفت خام تأسیس کرد. به دنبال آن پالایشگاه ها در نیواورلئان، لوئیزیانا در سال ۱۹۱۶ و در وود ریور، ایلینوی، در سال ۱۹۱۸ افتتاح شد.

به زودی برای گروه رویال داچ/شل مشخص شد که با وجود بنزین بسیار زیادی که در نزدیکی کالیفرنیا موجود است، ادامه واردات محصول برای فروش در شمال غربی اقیانوس آرام غیرعملی است. بنابراین، کالیفرنیا اویلفیلدز، آموزشی ویبولیتین را در سال ۱۹۱۳ خریداری کرد، که وقتی با یک پالایشگاه جدید دو سال بعد در مارتینز، کالیفرنیا ساخته شد، به شرکت این توانایی را داد که عملیات خود را به طور کامل یکپارچه کند. برای بازتاب این قابلیت جدید، نام بنزین آمریکایی به شرکت شل کالیفرنیا در سال ۱۹۱۵ تغییر یافت. در این زمان، این شرکت اولین جایگاه خدمات بنزین خود را طراحی و ساخت. این ایستگاه که «جعبه ترقه» نام داشت، در اصل از چوب ساخته شده بود. این سازه بعداً با مدلی ساخته شده از فولاد پیش ساخته جایگزین شد که فقط چند روز طول کشید تا برپا شود.

گسترش سریع در طول دهه ۱۹۲۰

رونق نفت در اوایل دهه ۱۹۲۰، به ویژه در سایت Shell’s Signal Hill، کالیفرنیا، فرصتی را برای شرکت فراهم کرد تا با فروش بنزین شل و فرآورده های نفتی تولید شده در پالایشگاه های جدید خود در نزدیکی منطقه لس آنجلس نفوذ کند. در سال ۱۹۲۲، شرکت شل کالیفرنیا و رکسانا پترولیوم با شرکت نفت اتحادیه دلاور ادغام شدند و یک شرکت هلدینگ به نام شرکت نفت شل یونیون را تشکیل دادند. تقریباً ۶۵ درصد از سهام این هلدینگ در اختیار گروه رویال داچ/شل بود.

در اواخر دهه ۱۹۲۰، این شرکت به طور فعال در حال احداث خط لوله در سراسر کشور برای انتقال نفت از میادین تگزاس خود به پالایشگاه وود ریور بود. شرکت Shell Pipe Line که در سال ۱۹۲۷ با خرید شرکت لوله اوزارک تأسیس شد، همچنین این میدان ها را به یک پالایشگاه جدید ساخته شده در هیوستون در سال ۱۹۲۹ متصل کرد. خارج از کشور در سال ۱۹۲۹، شرکت نفت شل، پیشرو شرکت نفت شل، شرکت پالایش نیواورلئان را خریداری کرد که بعدها به یکی از بزرگترین تاسیسات تولیدی شل تبدیل شد.

شرکت توسعه شل در سال ۱۹۲۸ برای انجام تحقیقات پتروشیمی تشکیل شد. سال بعد، پس از کشف مواد شیمیایی قابل ساخت از فرآورده های فرعی پالایشگاه، شرکت شیمی شل عملیات ساخت خود را آغاز کرد. تا سال ۱۹۲۹، بنزین شل در سراسر ایالات متحده فروخته می شد. اگرچه مشکلات اقتصادی اوایل دهه ۱۹۳۰، شرکت را به همراه کل صنعت نفت مجبور به ارزیابی مجدد و تا حدودی کاهش عملیات خود کرد، شل به تحقیقات شیمیایی خود ادامه داد. این امر منجر به افتتاح دو کارخانه برای تولید آمونیاک مصنوعی در سال ۱۹۳۱ و برای ساخت گلیسیرین مصنوعی در سال ۱۹۳۷ شد.

رشد مداوم: دهه ۱۹۳۰-۷۰

با توسعه توانایی سنتز بنزین ۱۰۰ اکتان، شل در سال ۱۹۳۴ شروع به تامین این سوخت برای نیروی هوایی ایالات متحده کرد و به تدریج به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان سوخت هواپیمایی تبدیل شد. به دلیل افزایش تقاضای ارتش در طول جنگ جهانی دوم، شل این فناوری را با بقیه صنعت به اشتراک گذاشت. همچنین با تهیه بوتادین، یک ماده شیمیایی مورد نیاز برای تولید محصولات لاستیک مصنوعی، به کشور کمک کرد تا بر ضررهای لاستیک طبیعی خود در زمان جنگ غلبه کند.

در سال ۱۹۳۹، شرکت نفت شل کالیفرنیا با شرکت نفت شل ادغام شد که نام آن متعاقبا به شرکت نفت شل تغییر کرد. ده سال بعد، نام دوباره به شرکت نفت شل تغییر یافت.

تا سال ۱۹۳۹، این شرکت دفاتری در سانفرانسیسکو، کالیفرنیا داشت. سنت لوئیس، میسوری; و شهر نیویورک دفتر سنت لوئیس در سال ۱۹۳۹ بسته شد و عملیات سانفرانسیسکو تا سال ۱۹۴۹ ادامه یافت، زمانی که نیویورک تنها دفتر مرکزی شد. شل فعالیت های اکتشاف نفت خود را افزایش داد و تولید خود را برای برآوردن نیازهای رو به رشد سوخت ایجاد شده توسط اشتیاق رانندگان ایالات متحده به خودروهای بزرگ افزایش داد.

کارخانه های شیمیایی جدیدی ساخته شدند که شل را قادر ساخت تا به تولید کننده پیشرو در رزین های اپوکسی، اتیلن، لاستیک مصنوعی، الکل های شوینده و سایر مواد شیمیایی تبدیل شود. شل همچنین در دهه ۱۹۵۰ در توسعه محصولات سوختی جدید از جمله سوخت جت و بنزین بدون سرب با اکتان بالا برای خودروها پیشگام بود.

در سال ۱۹۵۸، این شرکت در تلاش برای سازگاری بیشتر آنها با مناطق اطراف، ایستگاه های خدمات خود را دوباره طراحی کرد. ایستگاه به سبک مزرعه در این زمان معرفی شد و تا زمان معرفی ایستگاه سلف سرویس در سال ۱۹۷۱ به عنوان خرده فروشی اصلی شرکت ادامه یافت. شل با راه اندازی چندین گزینه پرداخت، از جمله پیشنهاد برای احترام به سایر شرکت های نفتی، پشتیبانی بیشتری از خرده فروشی ارائه کرد. کارت های اعتباری و یک کارت مسافرتی و سرگرمی با نام Shell. این تحولات به شل کمک کرد تا سهم قابل توجهی از بازار بنزین خودرو در ایالات متحده را به دست آورد.

در دهه ۱۹۶۰، نگرانی‌های رو به رشد زیست‌محیطی باعث شد شل سرمایه‌گذاری هنگفتی را در سیستم‌هایی با هدف کاهش آلودگی و حفظ انرژی در کارخانه‌های خود انجام دهد. در دهه بعد، این شرکت شروع به انتشار مجموعه ای از کتابچه های مصرف کننده با موضوعاتی مانند تعمیر و نگهداری خودرو و صرفه جویی در انرژی کرد.

در همان زمان، این شرکت توجه خود را به فراساحل معطوف کرد و حفاری برای ذخایر نفت و گاز طبیعی در آلاسکا و خلیج مکزیک را آغاز کرد. به زودی در استفاده از تکنیک های پیشرفته برای یافتن و بازیابی نفت از میادین ایالات متحده متخصص شد. یکی از بزرگترین موفقیت های آن حمله سال ۱۹۸۳ به چشم انداز Bullwinkle در خلیج مکزیک بود. انتظار می رفت این عملیات بازیابی ۱۰۰ میلیون بشکه نفت تولید کند.

در سال ۱۹۷۰، شل دفتر مرکزی خود را به هیوستون منتقل کرد. این شرکت در سال ۱۹۷۴ با تشکیل شرکت معدنی شل به تولید زغال سنگ گسترش یافت. این واحد تجاری در نهایت معادن را در وایومینگ، ایلینویز، اوهایو، کنتاکی و ویرجینیای غربی اداره کرد.

جان اف. بوکوت در سال ۱۹۷۶، پس از بازنشستگی اجباری سلف خود، هری بریجز، ریاست شرکت را بر عهده گرفت. بوکوت، کهنه سرباز ۲۵ ساله شل، در بخش اکتشاف و تولید نفت و گاز این شرکت پیشرفت کرده بود. بوک‌آوت در دوره‌ای که قیمت‌های بالای نفت و کاهش تقاضا باعث شد تا دیگر تولیدکنندگان نفت به تلاش‌های بدی برای تنوع‌بخشی خارج از صنعت نفت بروند، کار خود را آغاز کرد. به جای دنبال کردن این مسیر، بوکوت تصمیم گرفت تا عمیق‌تر به صنعت نفت نفوذ کند و بر افزایش کارایی در عملیات جاری شرکت تأکید کند. برای مثال، در آغاز سال ۱۹۷۸، این شرکت تعدادی از پالایشگاه‌های خود را ارتقا داد و بسیاری از ایستگاه‌های خدمات کمتر سودآور خود را تعطیل کرد تا روی آن‌هایی که در مناطق کلان‌شهری با حجم فروش بالاتر بودند، تمرکز کند.

در سال ۱۹۷۹، شل برای خرید شرکت نفت بلیج کالیفرنیا از چندین رقیب پیشی گرفت. این شرکت که متعاقباً به شرکت نفت کرنریج تغییر نام داد، در زمانی که فرصت‌های سرمایه‌گذاری موفق حفاری رو به کاهش بود، ذخایر نفت خام مورد نیاز شل را فراهم کرد. تخصص فن آوری این شرکت در بازیافت نفت تزریقی با بخار، شل را قادر ساخت تا تولید داخلی کرنریج را تقویت کند و اتکای آن به منابع خارجی گران تر را کاهش دهد.

از ژانویه ۱۹۸۴، گروه رویال داچ/شل پیشنهادی را برای خرید باقی مانده سهام شرکت نفت شل آغاز کرد. رویال داچ/شل غنی از نقدینگی، که جذب ذخایر نفتی شل در ایالات متحده، وضعیت سیاسی باثبات کشور و ساختار مالیاتی پایین این کشور شده بود، به شل به‌عنوان سرمایه‌گذاری با ارزش فزاینده‌ای نگاه می‌کرد. تلاش برای خرید به زودی به یک نبرد خصمانه بر سر مبلغی که رویال داچ/شل به سهامداران شل پیشنهاد داده بود تبدیل شد. پیشنهاد اولیه آن به مبلغ ۵۵ دلار برای هر سهم توسط مدیران و مشاوران مالی شل ناکافی تلقی شد، آنها ارزش شرکت را نزدیک به ۷۵ دلار در هر سهم قرار دادند، حتی اگر این پیشنهاد نشان دهنده برتری ۲۵ درصدی نسبت به قیمت فروش فعلی سهام بود. با این حال، در ماه می، جان بوکوت و چهار مدیر دیگر شل موافقت کردند که سهام خود را در ازای پیشنهاد شیرین رویال داچ به مبلغ ۶۰ دلار برای هر سهم، مناقصه کنند. این توافق راه را برای تکمیل نهایی تصاحب در ژوئن ۱۹۸۵ هموار کرد.

مشکلات در اواسط دهه ۱۹۸۰ تا اوایل دهه ۱۹۹۰

در سال بعد، شل مورد حمله ائتلاف ضد آپارتاید در ایالات متحده متشکل از نمایندگان اتحادیه ها، فعالان و اعضای گروه های مختلف کلیسا قرار گرفت که به دخالت رویال داچ/شل در آفریقای جنوبی اعتراض کردند. ائتلاف امیدوار بود از طریق تجمع در ۱۳ شهر، تأثیر منفی بر فروش بنزین شل داشته باشد و در عین حال افکار عمومی ایالات متحده را از زغال سنگ، نفت و عملیات شیمیایی شرکت مادر در آفریقای جنوبی آگاه کند.

تحریمی که توسط AFL-CIO، United Mineworkers و انجمن آموزش ملی با همکاری جنبش آزاد آفریقای جنوبی راه اندازی شد، در اعتراض به بدرفتاری ادعایی با کارگران آفریقای جنوبی توسط رویال داچ/شل و انفعال این شرکت در برابر آپارتاید آغاز شد. اگرچه مقامات رویال داچ/شل ادعا می‌کردند که این شرکت صدای قوی ضد آپارتاید است، اما در پایان سال ۱۹۸۸، برکلی، کالیفرنیا و بوستون، ماساچوست به مبارزه برای ممنوع کردن خرید محصولات شل در محدوده شهری پیوستند.

شل در سال ۱۹۸۹ به دلیل پاکسازی آرسنال کوه راکی در کلرادو با مشکلات بیشتری مواجه شد. در آنجا بود که شل بین اوایل دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۸۲ آفت‌کش‌هایی تولید کرده بود که گفته می‌شد مواد سرطان‌زا را به این دلیل دفع می‌کرد. همچنین ارتش ایالات متحده که در طول جنگ جهانی دوم از کارخانه کوه راکی برای تولید گاز اعصاب استفاده کرده بود، تحت نظارت قرار داشت. ارتش و شل که در سال ۱۹۸۳ توسط ایالت کلرادو تحت قانون فدرال سرمایه‌گذاری فوق‌العاده شکایت کردند، طرحی را برای پرداخت هزینه تمیز کردن سایت ارائه کردند. دولت متعاقباً این پیشنهاد را رضایت بخش تلقی کرد. دادگاه عالی کالیفرنیا حکم داد که شرکت های بیمه ای که این شرکت را پوشش می دهند مسئولیتی ندارند. شل به این تصمیم اعتراض کرد، اما در نهایت با دولت ایالات متحده به توافق رسید که به موجب آن شل ۵۰ درصد از هزینه های پاکسازی را تا ۵۰۰ میلیون دلار، ۳۵ درصد از هزینه های بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلیون دلار و ۲۰ درصد از هزینه های بیش از ۷۰۰ میلیون دلار را پرداخت می کند. . تا سال ۱۹۹۴، شل ۲۴۰ میلیون دلار هزینه برای پاکسازی انجام داده بود.

شل به رهبری رئیس جمهور و مدیر اجرایی فرانک اچ. ریچاردسون که پس از بازنشستگی جان بوکات در سال ۱۹۸۸ جانشین وی شد، در اواخر دهه ۱۹۸۰ دارای جریان نقدی قوی و کاهش سطح بدهی بلندمدت بود. با این حال، زیربنای این وضعیت بد، مشکلاتی برای شل در سمت تولید بود. در سال ۱۹۸۸، شل توانست ۵۳۱۰۰۰ بشکه نفت در روز تولید کند اما تا سال ۱۹۹۴ این رقم به ۳۹۸۰۰۰ بشکه در روز کاهش یافت. شل در خلیج مکزیک به عنوان منطقه اصلی اکتشاف و توسعه خود مستقر شده بود، منطقه ای که در آن دوره ناامیدکننده بود. رکود در اوایل دهه ۱۹۹۰ مشکلات شل را با کاهش تقاضا برای فرآورده های نفتی و کاهش قیمت ها تشدید کرد. مانند سایر شرکت های نفتی ایالات متحده، شل شاهد کاهش درآمدهای خود در اوایل دهه ۱۹۹۰ بود – از ۲۴.۷۹ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۰ به ۲۱.۰۹ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۳.

در سال ۱۹۹۱، شل تصمیم گرفت که باید هزینه های عملیاتی را کاهش دهد تا پول کافی برای افزایش تولید خود تولید کند. این شرکت اعلام کرد که ۱۰ تا ۱۵ درصد از نیروی کار خود را به عنوان بخشی از تجدید ساختار شرکت کاهش می دهد. طی دو سال بعد، بیش از ۷۰۰۰ شغل حذف شد و نیروی کار شل از ۲۹۴۳۷ نفر در سال ۱۹۹۱ به ۲۲۲۱۲ نفر در سال ۱۹۹۳ کاهش یافت.

در همین حال، مهندسان و کارگران شل سخت مشغول طراحی و ساخت سکوی ۱.۲ میلیارد دلاری اوگر در آب های عمیق خلیج مکزیک بودند. با وجود ۱۰ تا ۱۵ میلیارد بشکه نفت و گاز در زیر این آب ها، سوال این نبود که آیا نفت و گاز وجود دارد یا خیر، بلکه این بود که آیا می توان آن را به طور سودآور استخراج کرد؟ در ۱۳۵ مایلی دور از ساحل و در آب با عمق بی سابقه ۲۸۶۰ فوتی، تولید در سکوی اوگر در آوریل ۱۹۹۴ آغاز شد و به سرعت به ۵۵۰۰۰ بشکه در روز رسید که بیش از اوج پیش بینی شده ۴۶۰۰۰ بشکه بود. شل رهبر شناخته شده حفاری در اعماق دریا بود و تعهدش به خلیج فارس به ثمر نشسته بود. شل پیش از این دو سکوی دیگر در دست کار داشت که قرار بود تا سال ۱۹۹۷ تولید آنها آغاز شود. انتظار می رفت این سه پروژه روزانه ۱۵۰۰۰۰ بشکه نفت تولید کنند و سالانه یک میلیارد دلار نفت و گاز تولید کنند.

در بخش خرده فروشی، تا سال ۱۹۹۴، شل دارای ۸۶۰۰ جایگاه در ۴۰ ایالت و ناحیه کلمبیا بود و موقعیت خود را به عنوان برترین بازاریاب بنزین در ایالات متحده تقویت کرده بود. فعالیت های پالایشگاه شل در اوایل دهه ۱۹۹۰ با آغاز ساخت یک میلیارد دلار پروژه سوخت پاک در مارتینز، کالیفرنیا، که تا سال ۱۹۹۷ تکمیل می شد، برجسته شد. در همین حال، ریچاردسون در سال ۱۹۹۳ بازنشسته شده بود و فیلیپ جی. کارول جانشین او شد.

تمرکز بر اکتشاف و تولید: اواسط دهه ۱۹۹۰

موقعیت شل در اواسط دهه ۱۹۹۰ بسیار سالم تر از اوایل دهه بود که تا حد زیادی به دلیل موفقیت عملیات در آب های عمیق آن در خلیج مکزیک بود. در جولای ۱۹۹۶، این شرکت پلتفرم مریخ خود را که یک پروژه نفت و گاز ۲.۱ میلیارد دلاری در خلیج مکزیک بود، راه اندازی کرد. شل در ارتفاع ۳۲۵۰ فوتی از بستر دریا، انتظار داشت مریخ بیش از ۷۰۰ میلیون بشکه نفت و گاز معادل آن را بازیابی کند.

این شرکت همچنین Shell Midstream Enterprises (SME) را تشکیل داد، یک واحد تجاری که برای بازاریابی تخصص شرکت و زیرساخت های خط لوله در خلیج مکزیک برای شرکت های نفتی بدون خط لوله طراحی شده است. در حال حاضر، شل به عنوان بزرگترین تولید کننده در خلیج مکزیک فعالیت می کرد و سه پروژه خط لوله بزرگ در آن منطقه در دست اجرا داشت. سیستم جمع آوری کانیون می سی سی پی برای انتقال گاز طبیعی از میادین مریخ، اورس و منسا متعلق به شل در حال توسعه بود. پروژه سیستم جمع آوری بانک های باغ شامل ساخت و ساز جدید بر روی سکوی خط لوله دیگری در خلیج فارس بود و پروژه Nautilus/Manta Ray شامل توسعه یک سیستم خط لوله گاز طبیعی در منطقه گرین کنیون در خلیج مرکزی بود. درآمد خالص شل در سال ۱۹۹۶ به ۲ میلیارد دلار رسید که نسبت به سال قبل ۳۳ درصد افزایش داشت.

در میان موفقیت‌های شل در آن سال، زمانی که کن سارو-ویوا، نامزد جایزه صلح نوبل، پس از رهبری کمپین علیه عملیات شل در نیجریه به قتل رسید، این شرکت مورد انتقاد قرار گرفت. در سال ۱۹۹۴، این فعال به عنوان بخشی از یک برنامه نظامی طراحی شده برای حفاظت از عملیات شل در آن منطقه دستگیر شد – عملیات شل ۴۰ درصد از درآمد دولت نیجریه را تشکیل می داد. وضعیت اسفبار او برای پایان دادن به آلودگی در این منطقه در نهایت منجر به مرگ او شد، که موجی از اعتراض و تحریم جهانی را علیه رویال داچ/شل و وابستگان آن از سوی گروه‌ها و فعالان حقوق بشر ایجاد کرد.

در سال ۱۹۹۷، این شرکت تجاس گاز، یک شرکت بزرگ خط لوله جنوب غربی را خریداری کرد و مالکیت کامل Coral Energy را به دست آورد، مشارکتی که بین این دو برای بازاریابی تولید گاز طبیعی در آمریکای شمالی ایجاد شد. شل همچنین با شرکت Texaco برای ترکیب عملیات پایین دستی غرب و غرب میانه ایالات متحده، از جمله پالایش، حمل و نقل، بازاریابی و روانکارها، در تلاش برای کاهش هزینه ها، همکاری کرد. تشکیل Equilon Enterprises LLC در اوایل سال ۱۹۹۸ تکمیل شد و ۱۳ درصد از سهم بازار پالایش داخلی و ۱۴.۶ درصد از بازار بنزین ایالات متحده را به دست آورد. شل ۵۶ درصد از این سرمایه گذاری را در اختیار داشت و تکزاکو ۴۴ درصد را در اختیار داشت.

Motiva Enterprises LLC اندکی پس از Equilon ایجاد شد و شامل عملیات پایین دستی Shell، Texaco و Saudi Aramco در شرق و ساحل خلیج فارس بود. پیش بینی می شد که تشکیل دو سرمایه گذاری جدید باعث صرفه جویی ۸۰۰ میلیون دلاری و تضمین ۴۵ میلیارد دلار درآمد شود.

این شرکت همچنین در سال ۱۹۹۷ شراکت های کلیدی در رابطه با تولید و اکتشاف انجام داد. شل و بی پی آموکو تشکیل شرکت Altura Energy Ltd. را اعلام کردند که دارایی های تولیدی هر دو شرکت را در حوزه Permain غرب تگزاس و جنوب شرقی نیومکزیکو ترکیب می کند. Aera Energy LLC نیز تشکیل شد و شامل دارایی های تولید و اکتشاف مستقر در کالیفرنیا Shell و Mobil Corp بود.

تجدید ساختار در اواخر دهه ۱۹۹۰

در ژوئن ۱۹۹۸، جک ای لیتل پس از بازنشستگی کارول، ریاست و مدیرعامل شل را بر عهده گرفت. در آن زمان، این شرکت عملیات تجاری خود را به چهار بخش جدید، از جمله اکتشاف و تولید نفت و گاز، پایین دستی گاز، محصولات نفتی و محصولات شیمیایی تغییر داده بود.

در سال ۱۹۹۹، فشارهای مالی مربوط به توسعه شرکت و قیمت پایین نفت، شل را مجبور کرد تا در استراتژی‌های فعلی خود تجدید نظر کند. سود عملیاتی به حدی پایین آمده بود که شرکت اعلام کرد قصد دارد سهام خود را در سرمایه گذاری Altura و همچنین اکثر دارایی های گاز پایین دستی Tejas Gas را بفروشد. همچنین قصد داشت تعدادی از مشاغل شیمیایی خود را واگذار کند و شرکت Aera Energy را بازسازی کند.

از آنجایی که قیمت نفت و گاز در سال ۱۹۹۹ پایین بود، شل به کاهش مشاغل ادامه داد. تا ماه مارس، بیش از ۱۰۰۰ شغل در بخش کسب و کار اکتشاف و تولید آن کاهش یافته بود. در ماه آوریل، لیتل بازنشسته شد و استیون ال میلر، مدیر عامل شرکت رویال داچ پترولیوم، به عنوان رئیس و مدیرعامل انتخاب شد. در همان زمان، شرکت مادر شل کنترل کامل شرکت فرعی را در دست گرفت – که در گذشته کاملاً مستقل عمل می کرد و نتایج مالی فصلی جداگانه را ارائه می کرد – در تلاشی برای متمرکز کردن و کنترل عملیات.

اگرچه شل وارد هزاره جدید تحت کنترل محکم‌تر رویال داچ/شل شد، اما همچنان بر اکتشاف و تولید متمرکز بود. این شرکت توسعه پروژه Na Kika خود را در خلیج مکزیک آغاز کرد که پیش بینی می شد بیش از ۳۰۰ میلیون بشکه نفت استخراج کند. شل همچنین اعلام کرد که قصد دارد دو پروژه دیگر در آب های عمیق را با عنوان سرانو و پونه کوهی توسعه دهد. در اکتبر سال ۲۰۰۰، شل از طریق شرکت وابسته خود به Coral Energy، خط لوله ای را برای اتصال گاز طبیعی بین ایالات متحده و مکزیک افتتاح کرد.

در همان ماه، تکزاکو و شورون برنامه‌های خود را برای ادغام اعلام کردند. به عنوان بخشی از این معامله، Texaco در نهایت باید بخش‌های خود از Equilon و Motiva را واگذار کند و به شل این امکان را می‌دهد که علاقه بیشتری به این سرمایه‌گذاری بخرد.

برای افزایش سطح تولید، شل پیشنهادی خصمانه ۱.۸ میلیارد دلاری را در سال ۲۰۰۱ برای Barrett Resources Corp، یک تولید کننده گاز طبیعی، راه اندازی کرد. دارایی‌های آن در کوه‌های راکی، دومین حوضه بزرگ گاز طبیعی در ایالات متحده، آن را برای شل بسیار جذاب کرده است، که با خرید، تولید گاز آن ۲۰ درصد افزایش می‌یابد. با این حال، شل در تلاش‌های خود ناموفق بود و در ماه می، پس از اینکه بارت قرارداد شرکت ویلیامز را پذیرفت، پیشنهاد خود را پس گرفت. بازیکن در میان شرکت های نفتی

شرکت های تابعه اصلی: Coral Energy; Equilon Enterprises LLC; Motiva Enterprises LLC; شرکت پکتن عربی; Shell Finance Co.; شرکت لیزینگ شل؛ شرکت Shell Pipe Line Corp.

رقبای اصلی: BP plc; شرکت شورون؛ شرکت اکسون موبیل

تاریخ های کلیدی:

۱۹۱۲: این شرکت فروش بنزین را در ایالات متحده آغاز کرد.
۱۹۱۳: کالیفرنیا اویلفیلدز، با مسئولیت محدود خریداری شد.
۱۹۱۵: شرکت بنزین آمریکایی نام خود را به شرکت شل کالیفرنیا تغییر داد.
۱۹۲۲: این شرکت با شرکت نفت اتحادیه ادغام شد و شرکت نفت شل اتحادیه را تشکیل داد.
۱۹۲۹: در حال حاضر، بنزین شل در سراسر ایالات متحده فروخته می شود.
۱۹۳۹: شرکت نفت شل کالیفرنیا با شرکت نفت شل ادغام شد.
۱۹۴۹: این شرکت رسماً نام شرکت نفت شل را برگزید.
۱۹۷۰: دفتر مرکزی شرکت به هیوستون، تگزاس منتقل شد.
۱۹۷۱: شل پمپ بنزین سلف سرویس را معرفی کرد.
۱۹۷۹: این شرکت شرکت نفت بلیج را تصاحب کرد.
۱۹۸۵: گروه رویال داچ/شل بقیه سهام نفت شل را تصاحب کرد.
۱۹۸۹: شل مجبور به پرداخت هزینه های پاکسازی مربوط به آرسنال کوه راکی در کلرادو شد.
۱۹۹۴: تولید در پلت فرم Auger آغاز شد.
۱۹۹۶: سکوی مریخ در خلیج مکزیک نصب شد.
۱۹۹۸: Shell and Texaco Inc. Equilon Enterprises LLC را تشکیل دادند. Motiva Enterprises LLC توسط Shell، Texaco و Saudi Aramco تشکیل شده است.
۱۹۹۹: شل شروع به بازسازی عملیات به دلیل نتایج مالی ضعیف کرد.