گذار انرژی اروپا در بنبست؛ هیدروکربنها دوباره روی میز
به گزارش انرژی پرس و به نقل از اویل پرایس، رویاهای سبز اروپا زیر فشار قبضهای سنگین برق خم شدهاند. هزینههای روبهافزایش انرژی، اروپا را دوباره به آغوش نفت و گاز برمیگرداند. گذار انرژی در اروپا در حالی گیر کرده که رأیدهندگان از قیمتهای نجومی برق خشمگیناند.
وقتی آلمان اوایل امسال یک پروژه حفاری گاز فراساحلی را تأیید کرد، بسیاری شگفتزده شدند. کشوری که همیشه قهرمان گذار انرژی و رکورددار نصب باد و خورشید بوده، اکنون دوباره به هیدروکربنها روی آورده است ــ و آلمان در این مسیر تنها نیست.
در دهه گذشته، کشورهای اروپایی شاهد افزایش شدید قیمت برق بودهاند؛ قیمتهایی که اکنون در سطحی از بالاترین نرخهای جهانی قرار دارد. این در حالی است که وعده داده شده بود گذار از زغالسنگ، نفت و گاز به برق بادی و خورشیدی، هم پاک خواهد بود و هم ارزان. اما نه پاک از آب درآمده و نه ارزان؛ بهخصوص که بخش بزرگی از تجهیزات انرژی بادی و خورشیدی با هزینه کم و با استفاده از برق زغالسنگ در چین تولید میشود. ادعای «پاک بودن» این انرژیها اغلب نادیده گرفته میشود، اما نادیده گرفتن قبضهای سنگین برق عملاً غیرممکن شده است.
بر اساس گزارشی از والاستریت ژورنال، هزینه برق برای صنایع در بریتانیا معادل ۰.۳۳۸ دلار بهازای هر کیلوواتساعت است و در آلمان ۰.۲۶۷ دلار. بریتانیا اکنون بالاترین نرخ برق صنعتی در کشورهای توسعهیافته را دارد. این رقم در ایالات متحده فقط ۰.۰۸۱ دلار و در کانادا ۰.۰۹۴ دلار است. برای مصرفکنندگان خانگی، آلمان با ۰.۴۲۵ دلار رکورددار است و پس از آن بریتانیا با ۰.۳۸۶ دلار قرار دارد.
این سطح از قیمت برق بارها و بارها ثابت کرده که در بلندمدت غیرقابلپایداری است؛ بهویژه در سه سال اخیر، این موضوع در شاخصهای رشد اقتصادی، تولید صنعتی، اشتغال و مصرف مشهود بوده است. آخرین گزارشها از منطقه یورو نیز نشان میدهد فعالیت کارخانهها در ماه نوامبر دوباره کاهش یافته و نرخ بیکاری سریعتر بالا میرود. اروپا در حال صنعتیزدایی است، آن هم با سرعتی فزاینده ــ و دلیل اصلی آن، تلاش برای کنار گذاشتن هیدروکربنهاست؛ آن هم در حالی که همچنان پایانههای جدید واردات LNG میسازد.
گاز مایع وارداتی؛ جایگزینی گرانقیمت برای گاز روسیه
پس از تحریمهای گسترده اتحادیه اروپا علیه روسیه بهدنبال جنگ اوکراین ــ و البته تخریب خط لوله نورد استریم ــ گاز مایع وارداتی جای گاز روسیه را گرفته است. اما این جایگزینی با هزینه بسیار سنگینی همراه بوده و همین موضوع کشورهای اروپایی را دوباره به سمت بررسی منابع داخلی انرژی، بهویژه گاز طبیعی، سوق داده است.
رون بوسو از رویترز گزارش داده که کشورهایی مانند یونان، ایتالیا و حتی بریتانیا دوباره در حال بازبینی برنامههای گذار انرژی خود هستند تا اجازه ادامه تولید نفت و گاز را بدهند؛ منابعی که کنار گذاشتنشان هم دشوار بوده و هم پرهزینه. بوسو به چند پروژه جدید نفت و گاز در اروپا اشاره میکند؛ از جمله توسعه بلوک ۲ انرژیَن در دریای ایونی با همکاری اکسون، و همچنین اعلام ماه گذشته شل مبنی بر اینکه در صورت لغو محدودیتها، آماده سرمایهگذاری بیشتر در اکتشاف نفت و گاز در ایتالیا است.
در چنین فضایی بود که آلمان و هلند در ماه ژوئیه تصمیم گرفتند در دریای شمال حفاری گاز انجام دهند ــ و حتی در یک منطقه دریایی حفاظتشده. البته موضوع انتشار گازهای گلخانهای همچنان در مرکز توجه سیاستگذاران است و همه پروژههای جدید مشروط به محدودیتهای زیستمحیطی هستند. اما نفسِ اجازه دادن به این پروژهها خود نشانهای مهم است: این تصمیم نوعی اعتراف تلویحی است که باد و خورشید نمیتوانند جایگزین کامل هیدروکربنها شوند.
در نهایت، آنچه اروپا از گذار انرژی بهدست آورده، فقط کاهش انتشار دیاکسیدکربن است؛ آن هم با هزینهای که بسیاری آن را غیرقابلقبول میدانند ــ و این «بسیاری» همان رأیدهندگانی هستند که روزبهروز از سیاستگذاران ناراضیتر میشوند.
برچسب ها :انرژی ، برق ، گاز ، گذار انرژی اروپا ، میادین نفتی ، هیدروکربنها
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰