برق در برابر بنزین؛ خودروسازان اروپایی خواستار بازنگری در سیاست‌های اقلیمی شدند

این مدیران از جمله اولا کالنیوس از مرسدس‌ بنز و ماتیاس زینک از شرکت شفلر، با تأکید بر تعهد به هدف بلندمدت انتشار صفر تا سال ۲۰۵۰، از موانع متعددی همچون رقابت فزاینده تولیدکنندگان چینی، موانع تجاری ایالات متحده آمریکا، وابستگی به زنجیره تأمین باتری آسیا و زیرساخت‌های ناکافی شارژ در اروپا سخن گفتند که گذار سریع به خودروهای برقی را دشوار کرده است.

خودروهای برقی؛ تنش میان آرمان‌های اقلیمی و واقعیت‌های اقتصادی

خودروهای برقی هنوز در مراحل ابتدایی هستند و تنها ۱۵ درصد از فروش خودروهای سواری و ۹ درصد ون‌ها را در بازار اروپا تشکیل می‌دهند. خودروسازان همچنان به سود مدل‌های احتراقی وابسته‌اند، در حالی که هزینه‌های بالای تولید و کندی توسعه زیرساخت‌ها این گذار را به مسیری پرپیچ‌وخم تبدیل کرده است.

تأمین‌کنندگان قطعات نیز تحت فشارند؛ شرکت‌هایی مانند Continental AG در حال تعدیل نیرو و Valeo SE با کاهش سودآوری مواجه شده‌اند.

از همین رو رهبران صنعت خودرو خواستار رویکردی منعطف‌تر و بی‌طرف از نظر فناوری شدند که فضایی برای خودروهای هیبریدی، هیدروژنی و سوخت‌های کربن‌زدایی‌شده فراهم کند. این درخواست بازتابی از تنش میان آرمان‌های اقلیمی و واقعیت‌های اقتصادی است که صنعت خودروسازی اروپا را دربر گرفته است.

بازطراحی راهبرد اروپا در صنعت باتری؛ ضرورتی اجتناب‌ناپذیر

صنعت باتری خودروهای برقی میدان رقابتی است که اروپا در آن با چالشی بزرگ روبه‌رو است. سلطه چین بر این صنعت با در اختیار داشتن ۸۳ درصد تولید جهانی سلول‌های باتری و بخش عمده پالایش فلزات هشداری جدی برای اروپا است. گزارش بلومبرگ ان‌ای‌اف نشان می‌دهد چین نه‌تنها در تولید، بلکه در فناوری‌های نوین مانند باتری‌های حالت‌ جامد پیشتاز است؛ باتری‌هایی که وعده چگالی انرژی بالاتر و ایمنی بیشتر را می‌دهند.

شکست پروژه‌های بومی مانند Britishvolt و Northvolt و تأخیر در طرح‌های شرکت‌های بزرگ اروپایی نشان‌دهنده ضعف زیرساختی اروپاست. ظرفیت تولید داخلی اروپا در این صنعت تنها ۵۰ گیگاوات‌ساعت است که عددی ناچیز در مقایسه با ۳۸۶۰ گیگاوات‌ساعت جهانی به‌شمار می‌رود.

همکاری با چین؛ راهی برای بقا

در این میان، همکاری با تولیدکنندگان چینی می‌تواند ناجی اروپا باشد. پروژه‌های مشترکی مانند کارخانه ۴.۱ میلیارد یورویی CATL و Stellantis در اسپانیا یا همکاری Inobat اسلواکی با Gotion، نمونه‌هایی از این رویکرد هستند، اما برای تقویت این همکاری‌ها، اروپا باید سیاست‌های یارانه‌ای و تجاری خود را بازطراحی کند. تخصیص ۸۵۰ میلیون یورو از «صندوق نوآوری» به پروژه‌های باتری، گامی مثبت اما ناکافی است، زیرا بسیاری از دریافت‌کنندگان این کمک مالی ظرفیت تولید محدودی دارند.

اروپا می‌تواند با الگوبرداری از چین، شرط همکاری با شرکای محلی را برای سرمایه‌گذاری‌های خارجی الزامی کند. این رویکرد ضمن حفظ منافع اروپا، می‌تواند به انتقال فناوری و افزایش مقیاس تولید کمک کند. چین نیز از این همکاری استقبال می‌کند، چراکه به دنبال سهمی از بازار پرسود اروپا و کاهش موانع تجاری است.

منبع: شانا