سعید ساویز در گفت‌وگو با انرژی پرس:
راز تازه افزایش تولید نفت فاش شد؛ ایران به سراغ تزریق آب کم‌شور می‌رود +فیلم
به گزارش «انرژی‌پرس»، سعید ساویز، کارشناس انرژی، در گفت‌وگو با این رسانه درباره وضعیت میادین نفتی ایران اظهار کرد: عمر بسیاری از میادین نفتی کشور به نیمه دوم خود رسیده است. پرسش اساسی این است که دولت چگونه می‌تواند هم نگهداشت تولید را تضمین کند و هم به سمت افزایش تولید حرکت نماید. این موضوع فراتر از دولت‌هاست و به صنعت نفت مربوط می‌شود؛ چراکه صنعت باید برای آینده مخازن خود برنامه داشته باشد.
او توضیح داد: وقتی مخزن در مرحله اولیه یا اصطلاحا گرین‌فیلد قرار دارد، هر چاه جدید می‌تواند حتی با افزایش تولید همراه باشد. اما در نیمه دوم عمر میدان، تولید به‌تدریج نزولی می‌شود؛ مثلا تولید روزانه از دو هزار بشکه به ۱۸۰۰ یا ۱۷۰۰ کاهش پیدا می‌کند. واقعیت این است که بسیاری از مخازن بزرگ ایران امروز در چنین شرایطی قرار دارند.
ساویز افزود: اولین راهکار علمی برای جبران افت تولید، حفاری چاه‌های جدید است، اما این اقدام به‌تنهایی کافی نیست. در دنیا روش‌های ازدیاد برداشت نیز به‌کار گرفته می‌شود؛ به زبان ساده یعنی تزریق موادی همچون گاز یا آب به مخزن برای افزایش تولید. البته در مقیاس مخازن غول‌آسای ایران، استفاده از مواد شیمیایی چندان عملی نیست و دو سناریوی اصلی، تزریق گاز و آب است.
این کارشناس انرژی با اشاره به تجربه‌های بین‌المللی گفت: یکی از کارآمدترین گزینه‌ها برای مخازن کربناته خاورمیانه، تزریق آب است. البته این آب باید ویژگی‌های خاصی داشته باشد. اکنون که موضوع خشکسالی و کمبود منابع آبی بسیار جدی است، باید تاکید کرد منظور از آب تزریقی، آب شرب یا منابع حیاتی نیست. این آب می‌تواند روان‌آب، آب شور یا حتی آب دریا باشد که پس از انجام فرایندهایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. بر اساس مطالعات، بهترین گزینه تزریق آب کم‌شور است؛ به‌عنوان نمونه، شوری آب خلیج فارس حدود ۴۰ هزار PPM است، اما آب مناسب برای تزریق باید در محدوده ۱۰ تا ۱۵ هزار PPM قرار گیرد.
ساویز همچنین عنوان کرد که چنین آبی نه‌تنها مانع استفاده از منابع حیاتی می‌شود، بلکه می‌تواند از فشار بیشتر بر سفره‌های زیرزمینی و پیامدهای آن از جمله فرونشست جلوگیری کند.
او ادامه داد: آب کم‌شور هنگام ورود به مخزن، هم نفت را جابه‌جا می‌کند و هم با یک پدیده مهندسی، مشابه عملکرد مواد شوینده، نفت محبوس در سنگ‌ها را آزاد می‌سازد. این مکانیزم امکان نگهداشت تولید و حتی افزایش آن را در بلندمدت فراهم می‌کند. خوشبختانه دانش و توانمندی اجرای این روش به‌طور کامل در داخل کشور وجود دارد و مجموعه شرکت ملی نفت نیز مطالعات گسترده‌ای در این زمینه انجام داده است. بنابراین اگر تاکنون اجرایی نشده، باید این تاخیر را به حساب کم‌کاری خودمان گذاشت.
ساویز در پایان تصریح کرد: اجرای این روش می‌تواند مهم‌ترین راه‌حل برای نگهداری و افزایش تولید نفت ایران باشد.
برچسب ها :تولید نفت ، چاه های نفت ، صنعت نفت ، میادین نفتی ، نفت
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰