آیا «کریدور زنگزور» معادلات انرژی ایران را تغییر می‌دهد؟

به گزارش «انرژی پرس»، سعید میرترابی، کارشناس حوزه انرژی، درباره دالان زنگزور و تاثیر آن بر معادلات منطقه‌ای انرژی توضیح داد که جمهوری آذربایجان هرچند منابع نفتی گسترده‌ای ندارد، اما به دلیل سابقه طولانی در صنعت نفت، به‌عنوان یک برند شناخته‌شده در این حوزه مطرح است.

او در این باره افزود: آذربایجان پیش‌تر طرح باکو–جیحان را اجرا کرده که نفت این کشور را به ترکیه و از آنجا به اروپا منتقل می‌کند. همچنین، در گذشته طرح‌هایی مانند نابوکو برای انتقال گاز در این منطقه مطرح بوده است. به گفته او، دالان زنگزور عمدتا با هدف ترانزیت کالا تعریف شده، اما در مدل‌های امروزی کریدورهای بین‌المللی معمولا چندمنظوره هستند و علاوه بر کالا، می‌توانند شامل خطوط انتقال انرژی نیز باشند.

میرترابی عنوان کرد: آذربایجان به دنبال تثبیت جایگاه خود به‌عنوان پل ارتباطی با اروپا در منطقه قفقاز است و نزدیکی جغرافیایی و سیاسی این کشور به ترکیه، اجرای چنین طرح‌هایی را منطقی می‌کند. با این حال، ظرفیت انرژی داخلی آذربایجان به‌تنهایی برای ایجاد یک تحول بزرگ کافی نیست و در صورت اتصال منابع نفت و گاز ترکمنستان یا سایر کشورهای حاشیه خزر به این مسیر، نقش انرژی این کریدور می‌تواند تقویت شود.

او تاکید کرد که در حال حاضر، این طرح بیشتر به انتقال کالا، جابه‌جایی مسافر و اهداف سیاسی و امنیتی مرتبط است؛ به‌ویژه با توجه به ورود ایالات متحده به‌عنوان میانجی و نقش ترکیه در این روند، در شرایطی که منطقه قفقاز همواره صحنه تنش و رقابت قدرت‌ها بوده است.

درباره جایگاه ایران، این کارشناس توضیح داد که از منظر انرژی، این کریدور در وضعیت کنونی تهدید جدی برای منافع ایران محسوب نمی‌شود. او یادآور شد که ورود آمریکا به این حوزه، خود موضوعی حساس برای تهران است و هرگونه همکاری انرژی ایران در این مسیر مستلزم حل اختلافات سیاسی میان دو کشور در میان‌مدت یا بلندمدت خواهد بود.

به گفته میرترابی، اگر ایران روزی تصمیم بگیرد در این مسیر حضور داشته باشد، می‌تواند از منافع آن بهره‌مند شود، اما به‌طور طبیعی سود بیشتری نصیب آذربایجان خواهد شد و این موضوع باید در معادلات اقتصادی و ژئوپلیتیک تهران مورد توجه قرار گیرد.