چرا چین و هند با وجود هشدارهای آمریکا همچنان از روسیه و ایران نفت می‌خرند؟

به گزارش «انرژی پرس»، در روزهای اخیر، خبرهایی درباره بی‌توجهی چین و هند به فشارهای آمریکا برای توقف خرید نفت روسیه و ایران (در مورد چین) منتشر شد که قابل تامل بود؛ اینکه دلیل این بی‌توجهی از سوی دو کشور چیست و آیا این اقدام می‌تواند برای آنها خطرات احتمالی در از سوی ترامپ در پیش داشته باشد؟

چرا چین و هند زیر بار تهدیدات آمریکا نمی‌روند؟

گزارش رسانه‌های بین‌المللی نشان می‌دهد بسیاری از کارشناسان بر این باورند که تصمیم پکن و دهلی برای ادامه واردات نفت از روسیه و ایران دو دلیل اساسی دارد؛ نخست، منافع اقتصادی و امنیت انرژی و دیگری، سیاست مستقل خارجی و حاکمیت انرژی.

به این صورت که هند و چین به شدت وابسته به انرژی ارزان قیمت هستند. روسیه و ایران نفت را با تخفیف‌های قابل توجهی به این کشورها می‌فروشند که همین موضوع به پایداری قیمت داخلی و پیش‌بینی‌پذیری تامین سوخت کمک می‌کند. هند با روسیه قراردادهای بلندمدت دارد نمی‌تواند یک‌شبه خرید خود را متوقف کند، و چین نیز بدون نفت روسیه و ایران، با کمبود شدید انرژی مواجه خواهد شد.

درباره علت دوم یعنی سیاست مستقل خارجی و حاکمیت انرژی نیز کارشناسان بر این باورند که دو کشور چین و هند مصمم هستند که سیاست انرژی خود را مستقل از فشار خارجی جلو ببرند. دولت‌ چین بارها اعلام کرده فشار آمریکا نتیجه نخواهد داد و برخی تحلیلگران معتقدند حتی ممکن است از این موضوع برای گرفتن امتیازات در مذاکرات تجاری استفاده کند. اما سوالی که وجود دارد این است که آیا هشدارهای ترامپ برای هند و چین مشکل‌ساز نخواهد شد؟

آیا تهدید ترامپ می‌تواند دردسرساز باشد؟

به باور کارشناسان تجربه‌های پیشین هشدارهای ترامپ و بی‌توجهی به آن‌ها نشان می‌دهد پاسخ این سوال مثبت است. تهدیدات اقتصادی از سوی آمریکا، بخصوص تعرفه‌های ۲۵ تا ۱۰۰ درصدی کالاهای وارداتی، ممکن است هزینه سیاست نفتی هند و چین را افزایش دهد.

اما این در حالی است که این تهدیدات هنوز در مرحله اجرایی نیستند و برخی متخصصان احتمال اجرای کامل تعرفه‌های سنگین را پایین می‌دانند، چرا که ممکن است باعث به شکست مذاکرات تجاری با چین یا هند شود. حتی با تعرفه، تصمیم هند برای قطع واردات نفت روسیه ممکن است هزینه‌ای سالانه ۹ تا ۱۱ میلیارد دلار افزایش در هزینه واقعی واردات ایجاد کند، چه منافع آن برای کنترل تورم یا حفظ قیمت سوخت به‌هم‌بریزد .

بنابراین به نظر می‌رسد چین و هند بر اساس منافع استراتژیک انرژی و سیاست مستقل خود، از درخواست‌های آمریکا درباره قطع واردات نفت روسیه و ایران (در مورد چین) پیروی نمی‌کنند. تهدیدهای ترامپ احتمالا اثر محدود و کوتاه‌مدت خواهد داشت و اگر هم اجرایی شود، احتمالا هزینه اقتصادی ملموسی برای هند خواهد داشت. چین اما با ابزارهایی مانند ناوگان «سایه» و پالایشگاه‌های کوچک خصوصی توانسته تحریم‌ها را دور بزند و از منظر تحلیلگران اقتصادی، در موقعیتی قوی‌تر قرار گرفته است.