تقاضای فزاینده برای سوخت‌های کم‌‌‌‌کربن
تقاضا برای سوخت‌های کم‌‌‌‌انتشار از جمله هیدروژن در سطح جهانی در حال افزایش است. هیدروژن به‌عنوان یک حامل انرژی با کاربردهای متنوع و پاک است که تقاضای آن به‌دلیل تلاش برای کاهش انتشار کربن و گذار به منابع انرژی پایدارتر به‌‌‌‌طور فزاینده در حال افزایش است. بسیاری از کشورها و صنایع اهداف بلندپروازانه‌‌‌‌ای برای کربن‌‌‌‌زدایی به‌منظور مبارزه با تغییرات اقلیمی تعیین کرده‌اند. هیدروژن به‌عنوان یک عنصر کلیدی در دستیابی به این اهداف، به‌ویژه در بخش‌هایی که برقی‌‌‌‌سازی به‌‌‌‌طور مستقیم دشوار است، مانند صنایع سنگین و ناوگان حمل‌ونقل مسافت طولانی، درنظر گرفته می‌شود. تولید هیدروژن با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در حال افزایش است. هیدروژن سبز، تولیدشده از طریق الکترولیز با انرژی خورشید و باد، گزینه پاک و پایدار تلقی می‌شود. هیدروژن به‌عنوان ماده‌اولیه در فرآیندهای صنعتی مختلف از جمله تولید مواد شیمیایی و پالایشی کاربرد دارد. از آنجا که صنایع به‌دنبال انرژی‌های جایگزین پاک‌‌‌‌تر هستند، تقاضا برای هیدروژن کم‌‌‌‌انتشار افزایش می‌‌‌‌یابد. به‌علاوه بیش از ۴۰کشور سند راهبرد ملی هیدروژن خود را ترسیم کرده‌اند، اما هم‌اکنون هیدروژن سبز سهم ناچیزی در تولید هیدروژن دارد. بر اساس تازه‌‌‌‌ترین بررسی جهانی هیدروژن ازسوی آژانس بین‌المللی انرژی، هیدروژن کم‌‌‌‌انتشار سال۲۰۲۳ کمتر از یک‌درصد از کل تولید و مصرف هیدروژن را تشکیل داده‌است.
هزینه‌های بالاتر هیدروژن سبز
رشد مداوم بازار هیدروژن سبز با موانع مختلفی مواجه است که یکی از آنها هزینه نسبتا بالاتر تولید هیدروژن سبز در مقایسه با منابع انرژی سنتی است. روش پیچیده تولید هیدروژن سبز که معمولا با الکترولیز و استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر انجام می‌شود، دلیل اصلی این افزایش هزینه است. هزینه بیشتر تولید هیدروژن سبز به‌‌‌‌طور عمده ناشی از سرمایه‌گذاری اولیه در زیرساخت‌های انرژی‌های تجدیدپذیر مانند ایجاد مزارع بادی یا خورشیدی، همچنین هزینه‌های تجهیزات مربوط به فرآیند الکترولیز است. مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارها هنگام تصمیم‌گیری در مورد نوع انرژی مصرفی، هزینه را در اولویت قرار می‌دهند و از این‌رو عنصر هزینه تولید انرژی به یک محدودیت عمده در بازار تبدیل می‌شود. به‌‌‌‌رغم لزوم انتخاب سبزتر، منابع انرژی متعارف تهدیدی برای هیدروژن سبز هستند، زیرا ممکن است در کوتاه‌‌‌‌مدت مقرون‌‌‌‌به‌‌‌‌صرفه‌‌‌‌تر باشند.
ذخیرهسازی طولانی‌‌‌‌مدت انرژی
صرف‌نظر از محدودیت هزینه، مزیت اصلی هیدروژن استفاده از آن به‌عنوان یک گزینه ذخیرهسازی بلندمدت انرژی برق تولیدی متغیر از تجدیدپذیرها است. تجزیه‌‌‌‌وتحلیل آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر (IRENA) نشان می‌دهد تا سال۲۰۳۰، احتمالا افزایش قابل‌توجهی در نیاز به ذخیرهسازی هنگام اتصال مقادیر قابل‌توجهی از سیستم‌های انرژی خورشیدی و بادی وجود خواهد داشت. پایداری و انعطاف‌‌‌‌پذیری طولانی‌‌‌‌مدت شبکه برق را می‌توان با ذخیرهسازی هیدروژن هنگام تولید هیدروژن از منابع انرژی تجدیدپذیر افزایش داد. برق تولیدی سیستم‌های انرژی بادی و خورشیدی تحت‌‌‌‌تاثیر تغییرات فصلی آب‌‌‌‌وهوا قرار می‌گیرد و مواقعی که ظرفیت اضافی برای پر‌کردن کمبود شبکه در دوره‌‌‌‌های کم‌‌‌‌ظرفیت وجود دارد، استفاده از ذخیره انرژی ضروری است.
فضای رقابت در بازار هیدروژن
بازار تولید هیدروژن ماهیت رقابتی دارد، به‌‌‌‌طوری که ۱۵شرکت پیشرو فعال در این صنعت در سال۲۰۲۳ بر بازار آن تسلط داشتند و انتظار می‌رود همچنان تسلط خود را ادامه دهند. شرکت‌های بزرگی مانند شل، انژی اس‌‌‌‌ای میتسوبیشی، زیمنس، آرامکو، بی‌‌‌‌پی، شورون، اوستد، اکوینور، ایر پروداکتز و اکسون‌‌‌‌موبیل در این حوزه فعال هستند. این شرکت‌ها راهبردهای مختلفی مانند توسعه تاسیسات، گسترش تولید، ادغام و اکتساب، مشارکت، همکاری و سرمایه‌گذاری را برای حفظ رقابت خود در صنعت هیدروژن اتخاذ کرده‌اند.
منبع: دنیای اقتصاد
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰