سر پتروشیمی‌ها بی‌کلاه ماند، پای فولادی‌ها به میادین گازی باز شد؛ پارسیان به دنبال خرید گاز از ترکمنستان
به گزارش «انرژی‌پرس»، سال‌هاست صنایع پتروشیمی کشور در فصل سرد سال با بحران تامین گاز روبه‌رو هستند و گاهی تا چهار ماه با قطع خوراک مواجه می‌شوند. همین مساله سبب شد وزارت نفت در اردیبهشت سال ۱۴۰۳ پس از کش‌وقوس‌های فراوان، تفاهم‌نامه‌ای ۶.۴ میلیارد دلاری با هلدینگ‌های پتروشیمی امضا کند تا توسعه ۱۶ میدان گازی را برای برداشت روزانه ۱۲۷ میلیون مترمکعب گاز به آن‌ها بسپارد.
تفاهم‌نامه ۶.۴ میلیارد دلاری روی کاغذ ماند
با گذشت حدود ۱۶ ماه از امضای این تفاهم‌نامه‌ها، هنوز حتی یک مترمکعب گاز از این میادین برداشت نشده است. امروز حسن عباس زاده، معاون وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی در سی‌وسومین نشست مدیران عامل شرکت‌های تولیدی پتروشیمی در خصوص طولانی شدن فرآیند قراردادهای بالادستی توضیح داد: بروکراسی همچنان در این بخش وجود دارد، اما با حذف کمیته تطبیق که سبب بلاتکلیفی و طولانی شدن مراحل کار می شد این پروسه کوتاه تر می شود.
بروکراسی؛ متهم اصلی تاخیر توسعه میادین گازی
اما آیا حذف «کمیته تطبیق» در وزارت نفت می‌تواند روند کار را سرعت دهد یا نه؟ علی شهرویی، کارشناس انرژی و رئیس کارگروه نفت و گاز قرارگاه اقتصادی وزارت دفاع در گفت‌وگو با این رسانه در پاسخ به این پرسش با تاکید بر نقش بروکراسی در کندی پروژه‌ها گفت: به نظر من، مهم‌ترین عامل تاخیر طولانی این پروژه‌ها سیستم بروکراسی دولتی در صنعت نفت است. گرفتن اطلاعات اولیه از یک میدان ماه‌ها طول می‌کشد. ارسال و دریافت مدارک، رفت‌وآمد نامه‌ها و فرآیندهای اداری بسیار زمان‌بر است. وقتی شرایط کشور اضطراری است، باید به این مسائل هم نگاه اضطراری داشت.
او افزود: البته این بدان معنا نیست که مجموعه‌های پتروشیمی هیچ نقشی در این روند ندارند. بسیاری از این شرکت‌ها در حوزه بالادستی تجربه کافی نداشتند و مجبور شدند برای پیشبرد کار، با شرکت‌های بالادستی تفاهم‌نامه‌های مشترک امضا کنند. این هم خودش زمان‌بر بود.
واگذاری بخشی از میادین به فولادی‌ها؛ اعتراض پتروشیمی‌ها بالا گرفت
شهرویی در ادامه با ذکر نمونه‌هایی از میادین سپرده‌شده به پتروشیمی‌ها گفت: ما (گروه گسترش نفت و گاز پارسیان به اتفاق شرکت پتروپارس) در میادینی مثل سفید زاخور، سفیدباغون، هالگان و شاهینی کارهای مهندسی و مطالعاتی را آغاز کردیم. حتی یک کنسرسیوم داخلی از شرکت‌های شستان، پارسیان و پتروپارس تشکیل دادیم تا تامین مالی پروژه‌ها تضمین شود. کارها در میدان شاهینی پیش رفته بود و به‌دلیل اینکه بزرگ‌ترین مصرف کننده گاز کشور صنایع پتروشیمی ذیل صندوق‌های بازنشستگی وزارت دفاع است، ما ناچار شدیم سرمایه‌گذاری زیادی روی این میدان انجام دادیم تا خوراک گازی مورد نیاز را برای آینده تامین کنیم. اما بدون اطلاع به ما در ادامه خبر رسید که بخشی میدان‌های هالگان و شاهینی به فولادی‌ها هم واگذار شده است! در حالی‌که ما بیش از یک سال روی این میادین کار کرده‌ایم، دوباره کاری و موازی کاری در توسعه میدان‌ها به‌هیچ‌وجه درست نیست و مجموعه را دچار سستی می‌کند.
او با اشاره به اقدامات انجام‌شده برای تامین منابع مالی توسعه این میادین توضیح داد: ما برای پیشبرد کار حتی تصمیم گرفتیم بخشی از سهام‌های خرد خود را در جاهای مختلف بفروشیم تا هزینه توسعه میدان تامین شود. همه‌چیز برنامه‌ریزی شده و کار جلو رفته بود، اما متاسفانه گروه دیگری همراه با ایمیدرو، شرکت‌های فولادی و مپنا وارد شدند و بخشی از همین میادینی را که با ما توافق‌نامه داشتند، به آن‌ها واگذار کردند؛ در حالی که ما بیش از یک سال روی مطالعات مهندسی این میادین کار کرده بودیم.
این کارشناس انرژی افزود: اینکه میادین را تقسیم‌بندی کنند یا بخشی از آن را به گروه دیگری بدهند، در عمل کارساز نیست. چهار میدان نزدیک به هم داریم که تمام تاسیسات، خطوط انتقال و ظرفیت پالایشگاهی آن‌ها باید مشترک باشد. وقتی میادین به یک مجموعه بزرگ داده شده، که بزرگ‌ترین مصرف‌کننده گاز در حوزه پتروشیمی است، چه معنایی دارد بخشی از آن را جدا کنیم و به دیگران بدهیم؟ آن‌ها تازه باید از صفر مطالعات را آغاز کنند و این یعنی حداقل یک سال عقب‌ماندگی.
شهرویی با انتقاد از چنین تصمیم‌هایی گفت: این کارها می‌توانست بسیار منظم‌تر، مرتب‌تر و با بروکراسی کمتر پیش برود. متاسفانه در صنعت پتروشیمی نمونه‌های مشابه فراوان است. یکباره تعداد زیادی مجوز برای واحدهای pdh یا متانول صادر می‌کنند، بدون اینکه انضباطی در کار باشد. گاهی برای یک میدان یا یک پروژه تا ۱۰ تفاهم‌نامه امضا می‌شود، به امید اینکه یکی از آن‌ها به نتیجه برسد. اما در این فرآیند همه شرکت‌ها وارد مهندسی و هزینه می‌شوند و در نهایت منابع زیادی هدر می‌رود؛ در حالی که ممکن است اصلا قرارداد با آن مجموعه‌ای که صلاحیت واقعی دارد منعقد نشود.
او تاکید کرد: ما امروز ناچاریم دوباره با وزارت نفت مذاکره کنیم تا تکلیف روشن شود. امیدواریم این بار روند کار به شکل صحیح پیش برود و از اتلاف منابع و زمان جلوگیری شود.
نیاز روزانه ۳۶.۵ میلیون مترمکعب گاز برای مجموعه‌های وزارت دفاع
او درباره برنامه‌های مجموعه‌های زیرمجموعه وزارت دفاع در تامین گاز افزود: ما در مجموعه پارسیان روزانه حدود ۲۶.۵ میلیون مترمکعب گاز روزانه مصرف می‌کنیم و حدود ۱۰ میلیون مترمکعب هم در مجموعه شستان داریم؛ جمعا ۳۶.۵ میلیون مترمکعب. در بخش‌های فولادی و نیروگاه‌های برقی که داریم هم مصرف داریم که در مجموع میزان قابل توجهی است. اگر توسعه چهار میدان به‌طور کامل به ما سپرده شود، می‌توانیم نیاز خود را پوشش دهیم. اما اگر این ظرفیت نصف شود، ناچاریم سرمایه‌گذاری پراکنده انجام دهیم و این یعنی افزایش هزینه‌ها و عدم تمرکز. وزارت نفت باید در این زمینه منسجم تر عمل کند.
شهرویی با اشاره به نبود راهبردهای مشخص در سیاست‌گذاری کلان صنعت نفت و پتروشیمی گفت: به نظر من یکی از مشکلات اصلی کشور، نداشتن اتاق فکرهای منسجم، برنامه‌محور و با راهبردهای مشخص است. در بسیاری از حوزه‌ها، ازجمله صنعت پتروشیمی، کشور دچار آسیب‌های جدی شده است.
او ادامه داد: ما در مجموعه خود آسیب‌شناسی زنجیره ارزش صنعت پتروشیمی ذیل مجموعه صندوق‌های بازنشستگی وزارت دفاع را آغاز کرده‌ایم. پروژه‌ها و طرح‌هایی را که آینده‌ای برای کشور ندارند، تعطیل می‌کنیم و در مقابل، طرح‌های جایگزین تعریف می‌کنیم تا در آینده با کمبود خوراک یا مشکلات اقتصادی روبه‌رو نشویم. البته این اقدامات محدود است و کافی نیست؛ کشور نیاز دارد که به این مسائل توجه بیشتری شود.
شهرویی افزود: متاسفانه در عمل، خروجی قابل‌توجهی از بسیاری از این اتاق‌های فکر نمی‌بینیم که بتواند مشکلات کشور را به شکل واقعی حل کند. این خلا، هزینه‌های زیادی به کشور تحمیل می‌کند. متاسفانه در کشور اتاق فکرهای منسجم و راهبردی کم داریم. بارها دیده‌ایم پروژه‌هایی بدون آینده‌نگری اجرا می‌شوند یا مجوزهایی صادر می‌شود که بعدا سرمایه‌گذار را دچار مشکل می‌کند.
پیشنهاد خرید گاز از ترکمنستانبه‌جای سوآپ برای نجات پتروشیمی‌ها
او ادامه داد: ما حتی آماده‌ایم گاز موردنیاز پتروشیمی‌ها را از ترکمنستان خریداری کنیم تا به‌جای اینکه کشور سوآپ گاز صرف برای کشورهای دیگر انجام دهد، ارزش افزوده بیشتری در داخل کشور ایجاد کنیم. سابقه این کار را هم داریم و با طرف ترکمن‌ها خوش‌حساب بوده‌ایم. این مسیر می‌تواند صرفه اقتصادی بیشتری برای کشور داشته باشد.
برچسب ها :خرید گاز از ترکمنستان ، شرکت نفت و گاز پارسیان ، صنعت پتروشیمی ، میادین گازی ، واردات گاز ، وزارت نفت
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰