سرمایه‌گذاری ۱.۹ تریلیون دلاری چین در انرژی‌های تجدیدپذیر؛ آمریکا از رقابت جا ماند

به گزارش انرژی پرس و به نقل از اویل پرایس، چین در زمینه هزینه، تولید و نوآوری در انرژی پاک به مراتب از ایالات متحده جلوتر است. اکنون، به لطف پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی ارزان و فراوان چینی، تعداد فزاینده‌ای از اقتصادهای نوظهور به جمع کشورهایی پیوسته‌اند که در گذار به انرژی پاک از ایالات متحده پیشی گرفته‌اند.

به نوشته «کانورسیشن»، «خوشبختانه، ایالات متحده به سادگی از رقابت برای تبدیل شدن به قدرت جهانی انرژی پاک دست کشیده است.» در حالی که دولت ترامپ سیاست‌های تشویقی برای تولید انرژی پاک در ایالات متحده را لغو کرده، چین با برنامه‌های جاه‌طلبانه خود با سرعت پیش رفته است.

طی سال گذشته، ۱۳.۶ تریلیون یوان (۱.۹ تریلیون دلار) که چین برای تولید و توسعه انرژی پاک هزینه کرده، تقریباً معادل کل هزینه جهانی برای سوخت‌های فسیلی در همان دوره بوده و با اندازه اقتصاد کل عربستان سعودی رقابت می‌کند. در نتیجه، چین اکنون ۶۰ درصد توربین‌های بادی جهان، ۸۰ درصد پنل‌های خورشیدی و یک پنجم باتری‌های لیتیوم-یونی را تولید می‌کند.

«کانورسیشن» در ستونی اخیر نوشته است: «در حالی که ترامپ شعار خسته‌کننده ‘حفاری کن، عزیزم، حفاری کن’ را تکرار می‌کند، چین در حال ساخت کارخانه‌ها، تسلط بر بازار مواد معدنی حیاتی مانند لیتیوم و نیکل و قفل کردن شرکای صادراتی است.» و این شرکای صادراتی با خوشحالی از تجارت با چین بهره می‌برند، به‌ویژه در زمینه تعرفه‌های اعمال‌شده توسط ایالات متحده.

بر اساس گزارش اخیر «ییل اینوایرنمنت ۳۶۰»، تعداد فزاینده‌ای از کشورهای در حال توسعه از جمله برزیل، شیلی، السالوادور، مراکش، کنیا و نامیبیا «اکنون در گذار به انرژی تجدیدپذیر از ایالات متحده پیشی گرفته‌اند.» نزدیک به دو سوم بازارهای نوظهور در آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین اکنون سهم بیشتری از ادغام انرژی خورشیدی در ترکیب انرژی خود نسبت به ایالات متحده دارند. این گزارش ادامه می‌دهد: «از سال ۲۰۱۸، کنیا، یمن، سریلانکا و تانزانیا مقدار خورشیدی وارداتی از چین معادل تقریباً نیمی از ظرفیت کل شبکه برق خود را وارد کرده‌اند.»

مقرون‌به‌صرفه بودن و دسترسی‌پذیری زیرساخت‌های انرژی پاک ساخت چین، پذیرش انرژی خورشیدی و بادی را برای اقتصادهای نوظهور به گزینه‌ای بدیهی تبدیل کرده است. تحلیل جدید «امبر» نشان می‌دهد که ۹۱ درصد پروژه‌های جدید خورشیدی و بادی، با در نظر گرفتن هزینه سوخت، ارزان‌تر از ارزان‌ترین نیروگاه‌های سوخت فسیلی هستند. نتیجه، یک برد-برد برای چین، شرکای تجاری آن و اهداف جهانی کربن‌زدایی است.

«امبر» می‌نویسد: «سرمایه‌گذاری چین در انقلاب الکتروتکنولوژی، گزینه‌هایی را برای سایر کشورها ایجاد می‌کند، آینده‌ای پاک‌تر، مقرون‌به‌صرفه‌تر و ایمن‌تر برای انرژی را باز می‌کند و دریچه‌ای به دیپلماسی جدید، فراتر از ژئوپلیتیک نفت و گاز، می‌گشاید.» به‌طور عمیق، چین نشان می‌دهد که یک سیستم انرژی بسیار برقی‌شده با تمرکز بر تولید باد و خورشید کاملاً با یک اقتصاد مدرن، رو به رشد و بسیار صنعتی‌شده سازگار است.

ظرفیت تولید عظیم چین و روابط تجاری تثبیت‌شده با اقتصادهای نوظهور در سراسر جهان، این کشور را در رأس تجارت جهانی انرژی و پیشگام گذار به انرژی پاک قرار داده است. سؤال این است که آیا غرب دوباره وارد این رقابت خواهد شد یا اجازه خواهد داد پکن به تسلط خود ادامه دهد.

تاکنون، گزینه دوم محتمل‌تر به نظر می‌رسد. در واقع، بسیاری از کارشناسان استراتژی سیاست دولت ترامپ را هدیه‌ای بزرگ به چین می‌دانند. تضعیف ظرفیت‌های توسعه و نوآوری انرژی پاک آمریکا به سود سهم بازار چین بوده، در حالی که تعرفه‌های جهانی تنها کشورهای دیگر را تشویق کرده تا تجارت خود با چین را افزایش دهند.

سامانتا کاستر، مدیر تحلیل سیاست در «ایددیتا»، گروه تحقیقاتی در کالج ویلیام و مری، اوایل امسال به «واشنگتن پست» گفت: «چین نیازی به انجام کاری برای پیروزی ندارد.» او افزود که چین مدت‌هاست تلاش کرده «بذر تردید بکارد که ایالات متحده شریک اقتصادی و امنیتی قابل اعتمادی نیست، و متأسفانه، اکنون مردم می‌بینند که ایالات متحده این تردیدها را تقویت می‌کند.»