دیپلماسی انرژی در بن‌بست؛ دکل‌ها را روانه میدان آرش کنید +فیلم
به گزارش «انرژی پرس»، در حالی‌که کویت و عربستان ادعای مالکیت کامل بر میدان گازی آرش را تکرار کرده‌اند، ایران همچنان مسیر گفت‌وگو و دیپلماسی را پی می‌گیرد، به طوری که امروز سخنگوی وزارت امور خارجه از ادامه رایزنی‌های حقوقی و مرزی با کویت خبر داده، اما افکار عمومی می‌پرسد: تا کی قرار است در برابر تاراج ثروت ملی، فقط تماشا کنیم؟
میدان گازی آرش، سال‌هاست که در سکوت و تعارف‌های دیپلماتیک، به تریبون گستاخی کویت و عربستان تبدیل شده است. دیگر وقت آن رسیده که ایران حرف آخر را بزند. این میدان، بخشی از ثروت ملی ماست و جایی برای مماشات باقی نمانده است.
تجربه نشان داده حرف کافی نیست
کویت و عربستان با وقاحت منابع انرژی ایران را غصب کرده‌اند و حالا طلبکار هم هستند. در تازه‌ترین گستاخی خود، ادعای مالکیت کامل بر میدان آرش را تکرار کرده‌اند؛ همان‌ها که دست در دست هم، نه‌تنها منابع زیر پای ایرانیان را تاراج می‌کنند، بلکه جزایر سه‌گانه ایرانی را نیز به خیال خام خود قلمرو عربی می‌دانند.
وزیر نفت ایران نیز اخیرا اعلام کرده آغاز عملیات توسعه میدان آرش وابسته به نتیجه مذاکرات دیپلماتیک است. اما آیا تجربه‌های پیشین چیزی جز یک حقیقت تلخ به ما آموخته‌اند؟ ایران در میدان‌هایی مانند سردار جنگل در خزر و فرزاد A در خلیج‌فارس نیز ابتدا تلاش کرد با مذاکره به حقوق خود برسد، اما وقتی نتیجه‌ای حاصل نشد، دکل‌های حفاری را نصب کرد و تنها در آن زمان بود که طرف‌های مقابل عقب‌نشینی کردند.
حق گرفتنی است، نه دادنی
میدان آرش هم باید همین مسیر را طی کند. سکوت بیشتر به معنای فرصت بیشتر برای دیگران و زیان بیشتر برای ایران است. حدود ۴۵ درصد از این میدان در محدوده آب‌های ایران قرار دارد و این یعنی نه‌تنها حق، بلکه وظیفه داریم برای حفظ آن وارد عمل شویم.
میدان گازی آرش هم‌راستا با میادین فروزان و اسفندیار است؛ منابعی که در امتداد طبیعی ساختارهای زمین‌شناسی ایران قرار دارند. ادعای مالکیت کامل کویت و عربستان، نه‌تنها بی‌اساس است، بلکه بر خلاف اصول فنی و مرزی تثبیت‌شده در منطقه است.
وقت بازگشت دکل‌ها به میدان است
تحریم‌ها و کمبود فناوری بهانه‌های همیشگی‌اند، اما اگر اراده باشد، راه وجود دارد. تجربه نشان داده که همسایه‌ها فقط زبان قدرت را می‌فهمند. دیپلماسی زمانی کارآمد است که پشت آن، قدرت ایستاده باشد. همان‌طور که در میدان فرزاد A دکل‌های ایران معادله را تغییر دادند، امروز نیز نوبت میدان آرش است.
ثروت ملی را نمی‌توان پشت درهای بسته دیپلماسی به حراج گذاشت. ایران یا باید دکل‌هایش را وارد میدان کند، یا نظاره‌گر تاراج دوباره سرمایه‌های خود باشد. وقت آن رسیده که ایران، با اراده و ابزار اجرایی، دکل‌هایش را به میدان آرش بازگرداند.
برچسب ها :دکل های حفاری ، دیپلماسی انرژی ، میدان آرش ، میدان گازی آرش
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 5 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰