تهدید قطر به قطع LNG؛ اروپا در آستانه بحران انرژی

به گزارش انرژی پرس و به نقل از اویل پرایس، از دست دادن گاز قطر، امنیت انرژی اروپا را به شدت تحت فشار قرار می‌دهد، به‌ویژه که اروپا قصد دارد تا سال ۲۰۲۷ گاز روسیه را به‌طور کامل کنار بگذارد و به‌طور فزاینده‌ای به تأمین‌کنندگان آمریکایی وابسته شده است.

از سوی دیگر، تغییر مسیر عرضه گاز به سمت چین، تاب‌آوری انرژی اروپا را تضعیف می‌کند و می‌تواند اتحاد غرب را پیچیده‌تر کند.

اروپا به دنبال منبع تامین انرژی

از زمان حمله روسیه به اوکراین در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲، اروپا به دنبال تأمین منابع جدید گاز طبیعی مایع بوده است. LNG در آن زمان به دلیل سرعت بالای تأمین و انتقال، به منبعی کلیدی برای بحران انرژی جهانی تبدیل شد، برخلاف گاز انتقالی از طریق خطوط لوله که نیاز به زیرساخت‌های زمان‌بر و مذاکرات پیچیده قراردادها دارد.

اروپا به شدت به این منابع نیاز داشت تا جایگزین انرژی‌ای کند که دهه‌ها بدون بررسی انگیزه‌های استراتژیک بلندمدت مسکو، از روسیه خریداری می‌کرد. این انگیزه‌ها، صرفاً برای تضمین کمترین مقاومت اروپا در برابر هدف اعلام‌شده ولادیمیر پوتین برای بازپس‌گیری بخش‌هایی از اروپا بود که زمانی بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بودند. این استراتژی در سال ۲۰۰۸ با تهاجم روسیه به گرجستان و در سال ۲۰۱۴ با حمله و الحاق منطقه کریمه اوکراین به خوبی عمل کرد؛ این یک تمرین برای اتفاقات سال ۲۰۲۲ بود. اگر دخالت قاطع آمریکا، بریتانیا و فرانسه نبود، این استراتژی در سال ۲۰۲۲ نیز موفق می‌شد، چرا که اروپا در ابتدا در برابر اقدامات معنادار علیه روسیه تردید داشت. این سه کشور دریافتند که اگر این تهاجم به اوکراین مهار نشود، بقیه اروپا نیز در خطر خواهد بود.

قطر به سرنوشت روسیه دچار خواهد شد؟

حالا، به شکلی شگفت‌انگیز، یکی از منابع کلیدی LNG برای جبران کمبود انرژی اروپا – یعنی قطر – به دلیل قوانین پایداری خود اروپا در معرض تهدید قرار گرفته است.

قطر در حال حاضر یکی از تأمین‌کنندگان اصلی LNG برای اتحادیه اروپا است و سال گذشته حدود ۱۰ میلیون تن گاز به این قاره ارسال کرده است. با توجه به اینکه روسیه (دومین تأمین‌کننده پس از آمریکا) در این فهرست قرار دارد و اتحادیه اروپا قصد دارد تا پایان سال ۲۰۲۷ تمامی گاز و LNG روسیه را حذف کند، انتظار می‌رفت سهم قطر به‌طور چشمگیری افزایش یابد.

این موضوع با برنامه‌های خود قطر برای بیش از دو برابر کردن تولید فعلی خود از ۷۷ میلیون تن در سال به ۱۶۰ میلیون تن تا سال ۲۰۳۰ همخوانی دارد. تا آن زمان، قطر حداقل ۴۰ درصد از کل عرضه جدید LNG در جهان را تأمین خواهد کرد و به یک متحد انرژی و ژئوپلیتیکی کلیدی برای غرب، و همچنین برای چین، روسیه و کشورهای حوزه نفوذ آن‌ها تبدیل خواهد شد.

آمریکا جای قطر را می‌گیرد

این وضعیت، آمریکا را با شکاف عرضه بزرگی مواجه می‌کند که باید به سرعت پر شود، هرچند پیش‌بینی‌های صنعت حاکی از آن است که عرضه LNG آمریکا تا سال ۲۰۳۰ حداقل ۷۵ میلیون تن در سال (از بیش از ۹۰ میلیون تن فعلی) افزایش خواهد یافت. این موضوع با تعهد اخیر اتحادیه اروپا برای خرید ۷۵۰ میلیون دلار انرژی از آمریکا در سه سال آینده، که بخش عمده آن از بخش LNG انتظار می‌رود، همخوانی دارد.

با این حال، اتحادیه اروپا ممکن است به همان اندازه نگران این باشد که این وضعیت، تأمین اضطراری انرژی اروپا را تقریباً به‌طور کامل در دستان واشنگتن قرار می‌دهد. با توجه به اظهارات دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، درباره عدم کمک به دفاع از اعضای اروپایی ناتو در صورت حمله – طبق تعهد آمریکا در ماده ۵ پیمان ناتو – اگر آن‌ها هزینه‌های دفاعی خود را به سطحی که او کافی می‌داند افزایش ندهند.

رهبران اتحادیه اروپا ممکن است نگران باشند که او همین دیدگاه را در مورد تعهد آمریکا به تأمین انرژی اروپا در صورت حمله روسیه اتخاذ کند. به‌طور خلاصه، از دست دادن LNG قطر برای اروپا – و افزایش عرضه به چین – برای اروپا و حتی برای کل اتحاد غرب فاجعه‌بار خواهد بود. این وضعیت اگر پکن در سال ۲۰۲۷، تاریخی که رئیس‌جمهور چین، شی جین‌پینگ، به ارتش خود برای آمادگی دستور داده، عملیات نظامی ویژه‌ای برای «اتحاد مجدد» تایوان با سرزمین اصلی چین آغاز کند، به مراتب بدتر خواهد شد.