تغییر موضع چین درباره خط لوله گازی روسیه بعد از تنش در خاورمیانه

پکن در مورد خط لوله گازی «قدرت سیبری ۲»، تردیدهایی داشت، زیرا توافق با طرف روسی در مورد مواردی مانند مالکیت و قیمت‌گذاری دشوار بوده است و ثانیا، چین نمی‌خواهد بیش از حد به یک منبع واحد نفت و گاز وابسته شود. اکنون، به نظر می‌رسد این نگرانی‌ها در مواجهه با تحولات اخیر خاورمیانه و عدم قطعیت در تامین انرژی، به ویژه در گاز، به حاشیه رانده شده‌اند.

وال استریت ژورنال در گزارش خود با استناد به آمار شرکت تحقیقاتی «ریستاد انرژی» خاطرنشان کرد که تقریبا یک سوم واردات گاز چین به صورت گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) از قطر و امارات عربی متحده است. روسیه، به نوبه خود، پس از استرالیا و قطر، سومین تامین‌کننده بزرگ ال‌ان‌جی چین است.

اما طبق گزارش شرکت «اس اند پی گلوبال»، روسیه بزرگترین تامین‌کننده گاز خط لوله ای از طریق خط لوله «قدرت سیبری ۱» به چین  است که قرار است جریان آن در سال جاری، به ۳۸ میلیارد متر مکعب برسد.

این حداکثر ظرفیت خط لوله «قدرت سیبری ۱»  است، اما خط لوله «قدرت سیبری ۲» ظرفیت ۵۰ میلیارد متر مکعب خواهد داشت. این حجم قابل توجه گاز، بدون هیچ ریسک ژئوپلیتیکی است و ریسک افزایش قیمت ندارد. در مورد تنوع‌بخشی، چین همچنین مقدار قابل توجهی گاز طبیعی را از طریق خط لوله از ترکمنستان وارد می‌کند.

بر اساس گزارش اویل پرایس، طبق گزارش وال استریت ژورنال، به نظر می‌رسد روسیه از ریسک عرضه نفت از خاورمیانه نیز سود خواهد برد. روسیه در حال حاضر حدود ۲۰ درصد از مصرف نفت چین را تامین می‌کند.

منبع: ایسنا