از اعمال تعرفه تا خروج شورون/ پیامدهای تصمیم جدید ترامپ برای نفت ونزوئلا

به گزارش انرژی پرس؛ دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا در اقدامی جدید که بازتاب قصد دولت آمریکا برای تشدید فشار اقتصادی بر ونزوئلا است، از اعمال تعرفه ۲۵ درصدی بر کشورهای خریدار نفت ونزوئلا خبر داد که از دوم آوریل اعمال خواهد شد. این تصمیم در راستای سیاست تحریمی واشنگتن علیه کاراکاس با استناد به دلایل سیاسی و امنیتی اتخاذ شده است.

به باور کارشناسان، این تصمیم تعرفه‌ای نقشه تجارت جهانی نفت را تغییر می‌دهد و به طور مستقیم بر اقتصاد ونزوئلا که شدیداً به درآمدهای انرژی متکی است، تأثیر می‌گذارد. همچنین این تنش‌های تجاری کشورهای بزرگی مانند چین و هند را که واردکنندگان عمده نفت ونزوئلا هستند، تهدید می‌کند.

تجارت جهانی نفت تحت تأثیر تصمیم ترامپ

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا اعلام کرد که ایالات متحده تعرفه ۲۵ درصدی را بر کشورهای خریدار نفت یا گاز ونزوئلا وضع خواهد کرد که از دوم آوریل اعمال می‌شود. ترامپ از طریق حساب Truth Social خود توضیح داد که این اقدامات بخشی از استراتژی جدید برای تحت فشار قرار دادن ونزوئلا است.

ترامپ اعلام کرد هر کشوری که نفت یا گاز از ونزوئلا وارد می‌کند، ملزم به پرداخت ۲۵ درصد تعرفه برای معاملات تجاری خود با ایالات متحده است و خاطرنشان کرد که این تعرفه رسماً از ۲ آوریل ۲۰۲۵ اعمال می‌شود. رئیس جمهور آمریکا تاکید کرد که کشورش به دقت بر اجرای این سیاست نظارت خواهد کرد تا به منافع اقتصادی و امنیتی خود آسیبی وارد نشود.

تصمیم دونالد ترامپ نشان دهنده یک تغییر استراتژیک در سیاست تجاری ایالات متحده است که می‌تواند پیامدهای اقتصادی گسترده‌ای برای بازارهای جهانی داشته باشد. به باور کارشناسان این تصمیم منجر به افزایش قیمت نفت ونزوئلا می‌شود که می‌تواند بسیاری از کشورهای واردکننده را وادار کند که به دنبال جایگزین‌های ارزان‌تر مانند نفت آمریکا یا نفت خلیج فارس باشند. در مقابل، اقتصاد ونزوئلا که در حال حاضر از بحران‌های شدید رنج می‌برد، احتمالا به دلیل کاهش تقاضا برای صادرات نفت خود با فشارهای بیشتری مواجه شود که تأثیر منفی بر درآمدهای ارزی این کشور خواهد داشت و بحران‌های مالی را تشدید می‌کند.

همچنین، بازارهای جهانی انرژی ممکن است تحت تاثیر این اقدام قرار گیرند، زیرا محدودیت‌های ایالات متحده می‌تواند زنجیره تامین را مختل کند و به طور بالقوه قیمت جهانی نفت را در کوتاه مدت افزایش دهد. خود شرکت‌های آمریکایی نیز به دلیل پتانسیل افزایش هزینه‌های تولید ناشی از افزایش قیمت نفت احتمالا با چالش‌هایی مواجه شوند، به‌ویژه آن‌هایی که در بخش‌های حمل‌ونقل و انرژی فعالیت می‌کنند.

این تصمیم می‌تواند بر روابط تجاری بین ایالات متحده و شرکای اصلی اقتصادی آن مانند چین و هند که مقادیر زیادی نفت ونزوئلا وارد می‌کنند، تأثیر بگذارد. این کشورها احتمالا به دنبال مکانیسم‌هایی برای مقابله با تحریم‌های ونزوئلا خارج از سیستم مالی ایالات متحده باشند، مانند استفاده از ارزهای محلی یا تجارت مستقیم، که می‌تواند تسلط دلار بر تجارت بین المللی را کاهش دهد.

این اقدام می‌تواند انزوای اقتصادی ونزوئلا را افزایش دهد، اما در عین حال به چین و روسیه فرصتی می‌دهد تا با حمایت مالی و سرمایه‌گذاری برای جبران خسارات ونزوئلا، نفوذ اقتصادی خود را در منطقه آمریکای لاتین تقویت کنند.

موضع چین در قبال تصمیم ترامپ

وزارت خارجه چین نیز به نوبه خود مخالفت قاطع خود با اقدامات آمریکا برای اعمال این تعرفه‌ها را اعلام کرد. گوئو جیاکون، سخنگوی این وزارتخانه طی یک کنفرانس مطبوعاتی تأیید کرد که پکن این تحریم‌های یکجانبه را غیرقانونی می‌داند و از واشنگتن خواست تا از مداخله در امور داخلی ونزوئلا اجتناب کند و این اقدامات را که بر تجارت بین‌المللی تأثیر منفی می‌گذارد، لغو کند.

با وجود این روند، دولت ترامپ تصمیم گرفت به شرکت آمریکایی شورون زمان بیشتری برای پایان دادن به فعالیت‌های خود در ونزوئلا بدهد. این تسهیلات پس از آن است که دولت ترامپ با فشار شرکت‌های آمریکایی فعال در بخش انرژی مواجه شد، زیرا اگر مجبور به عقب‌نشینی سریع شوند، ضرر و زیان قابل توجهی به آن‌ها وارد می‌شود.

دولت آمریکا تحریم‌های جدید را به استنادعدم پیشرفت دولت مادورو در اجرای اصلاحات انتخاباتی مورد نیاز و بازگشت مهاجران ونزوئلا به کشورشان توجیه کرد. واشنگتن این اقدام را بخشی از استراتژی خود برای انزوای اقتصادی ونزوئلا و وادار کردن دولت حاکم به دادن امتیازات سیاسی می‌داند. در مقابل، مخالفت چین با این تصمیم نشان دهنده مخالفت با تحریم‌های یکجانبه اعمال شده از سوی آمریکا علیه سایر کشورها است. پکن و کاراکاس یک شراکت اقتصادی طولانی مدت بر اساس سرمایه گذاری‌های عظیم در بخش‌های نفت و معدن دارند.

چین ادعا می‌کند که چنین اقداماتی ثبات اقتصادی جهانی را تضعیف و زنجیره تامین در بازارهای انرژی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در حالی که تنش‌ها بین واشنگتن و پکن بر سر این موضوع ادامه دارد، کارشناسان انتظار دارند که تصمیم ایالات متحده روابط تجاری بین ایالات متحده و کشورهای متکی به نفت ونزوئلا، به ویژه در آسیا و اروپا را پیچیده کرده و به طور بالقوه در را به روی پیامدهای اقتصادی و سیاسی گسترده‌تر بگشاید.

پیامدهای خروج شورون

صنعت نفت ونزوئلا با کمبود سرمایه‌گذاری و همچنین‌عدم تعمیر و نگهداری و فرار مغزها مواجه شده است، که این مسائل به شدت با اقدامات قهری اقتصادی ایالات متحده تشدید شده است. علیرغم ارائه مزایا و مشوق‌های فراوان دولت مادورو برای سرمایه‌گذاری خارجی، تهدید واشنگتن به تحریم‌های ثانویه حتی شرکت‌های غیر آمریکایی را نیز از خود دور کرده است.

مهم‌ترین موتور اقتصادی این کشور در حال آماده شدن برای تاثیر تصمیم دولت دونالد ترامپ برای وادار کردن شورون به توقف فعالیت‌های خود تا ۳ آوریل است. در ۴ مارس، وزارت خزانه داری ایالات متحده مجوز عمومی  (GL41A) را صادر کرد که به این غول نفتی یک دوره ۳۰ روزه برای پایان دادن به فعالیت‌های خود در ونزوئلا اعطا کرد. همچنین انتظار می‌رود که شرکت‌های اروپایی Maurel & Prom (فرانسه)، رپسول (اسپانیا) و اِنی (ایتالیا) فرصت کوتاهی برای بستن پروژه‌های انرژی خود در ونزوئلا داشته باشند. این شرکت‌ها در سال‌های اخیر با تایید واشنگتن حضور خود را افزایش دادند.

تشدید تحریم‌های کاخ سفید ترامپ با رویکرد قبلی تعامل با دولت مادورو در تضاد است. ریچارد گرنل، فرستاده ویژه دولت آمریکا مدعی شد که اخراج مهاجران ونزوئلایی از سر گرفته خواهد شد. همچنین، کاراکاس اخیراً از تعلیق همکاری با ایالات متحده در خصوص پروازهای بازگشت به کشور خبر داده بود.

مایک ویرث، مدیر عامل شورون، خواستار سیاست «پایدار و منسجم‌تر» ایالات متحده در مورد عملیات نفتی در خارج از کشور شده است که «به دور از هرگونه افراط باشد». با این حال، او تکرار کرد که این شرکت در مورد ونزوئلا از دستورالعمل‌های خزانه داری ایالات متحده پیروی خواهد کرد.

در عین حال، پیمانکاران شورون در ونزوئلا باوجود مهلت قریب الوقوع به کار خود ادامه دادند. تحلیلگران استدلال می‌کنند که این امر می‌تواند نشانه‌ای از اطمینان شرکت به تضمین تمدید یا مجوز جدید باشد. این شرکت که مقر آن در تگزاس است در حال حاضر دارای سهام اقلیت در چهار پروژه مشترک با شرکت نفت دولتی ونزوئلا PDVSA است. در مجموع، این سرمایه گذاری‌ها در حال حاضر بیش از ۲۰۰ هزار بشکه در روز نفت خام تولید می‌کنند که تقریباً یک چهارم کل کشور است.

انتظار می‌رود خروج شورون ضربه‌ای فوری به تولید نفت ونزوئلا وارد کند که پیامدهای احتمالی آن از نظر کمبود سوخت، عرضه ارز خارجی و تورم خواهد بود.

براساس آخرین گزارش ماهانه اوپک، تولید فوریه این کشور ۹۱۸ هزار بشکه در روز است. این رقم در مقایسه با ژانویه ۶۰۰۰ بشکه در روز افزایش یافت. در مقابل، PDVSA  تولید ۱.۰۲۵ میلیون بشکه در روز را گزارش کرد که از روزانه۱.۰۳۱ میلیون بشکه ماه قبل کمتر است.

تولید ونزوئلا در حدود بالاترین میزان ثبت شده از اوایل سال ۲۰۱۹ باقی مانده است. صادرات نیز در ماه فوریه با میانگین ۹۳۴ هزار بشکه در روز افزایش یافت و چین همچنان مهمترین مقصد نفت خام ونزوئلا است.