باوجود تحریم‌های جدید واشنگتن؛دلیل افزایش صادرات نفت ونزوئلا

به گزارش انرژی پرس؛ ایالات متحده تحریم‌های جدیدی را علیه بخش نفت و گاز اعمال کرده که در راستای محدود کردن دسترسی این کشور به درآمدهای نفتی انجام شد. اگرچه ایالات متحده، مادورو را به عنوان رئیس جمهور به رسمیت نمی‌شناسد، اما تصمیم گرفتع است تا مجوز شرکت‌های نفتی به رهبری شورون، برای ادامه کار در میادین این کشور آمریکای جنوبی را تمدید کند.

شورون در نوامبر ۲۰۲۲ مجوز گسترش دامنه فعالیت خود در ونزوئلا را از دولت جو بایدن دریافت کرد تا نفت بزرگترین دارنده ذخایر نفتی جهان را به ایالات متحده منتقل کند. ایالات متحده پس از چین در فهرست بزرگترین واردکنندگان نفت ونزوئلا در سال ۲۰۲۴ در رتبه دوم قرار گرفت. اما واردات آن نسبت به سال ۲۰۲۳.۶۴ درصد افزایش یافته است.

برای تقریبا دو دهه، واشنگتن تحریم‌های گسترده‌ای را علیه کاراکاس اعمال کرده که مهم‌ترین آن‌ها واردات نفت از PDVSA را مسدود و دولت را از دسترسی به سیستم مالی ایالات متحده منع کرده بود. با این حال، ونزوئلا شرکای تجاری نفت خود را حفظ کرده است.

اما، روابط ایالات متحده و ونزوئلا نشانه‌هایی از گرم شدن را داشت. در نوامبر ۲۰۲۲، تا حدی برای کمک به جبران افزایش قیمت جهانی انرژی به دلیل جنگ در اوکراین، ایالات متحده به غول نفتی آمریکایی شورون اجازه داد تا فعالیت‌های محدود خود را در این کشور از سر بگیرد. در مقابل، دولت مادورو و اپوزیسیون توافق کردند که پس از یک بن بست یک‌ساله به گفتگو ادامه دهند. اکتبر سال بعد، کاراکاس با نقشه راهی برای انتخابات ریاست جمهوری آزاد و منصفانه در سال ۲۰۲۴ موافقت کرد.

واشنگتن این اقدام را با کاهش بیشتر تحریم‌ها بر بخش نفت و گاز ونزوئلا و اجازه صادرات محصولات نفت و گاز به مدت شش ماه به این کشور را پاسخ داد. با این حال، پس از انتخابات اخیر و احیای اختلافات چند صدساله باگویان بر سر کنترل منطقه نفت‌خیز اسکیبو، واشنگتن در آوریل ۲۰۲۴ تحریم‌های نفتی را مجدداً اعمال کرد. پس از انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا در جولای ۲۰۲۴، که دولت مادورو و اپوزیسیون هر دو مدعی پیروزی شدند، روابط دو کشور بیشتر تیره شده است

جزئیات تحریم‌های جدید ونزوئلا

ایالات متحده از ادموندو گونزالس، رهبر مخالفان دولت حمایت می‌کند، از همین روی پیروزی نیکلاس مادورو را زیر سوال می‌برد. مادورو و دولتش تحریم‌های آمریکا را رد کرده و آن را یک جنگ اقتصادی با هدف فلج کردن رشد ونزوئلا می‌داند.

هکتور اوبرگون، رئیس شرکت ملی نفت ونزوئلا، پس از روی کار آمدن رئیس جمهور مادورو، به همراه وزیر کشور و رئیس این شرکت هواپیمایی دولتی در صدر فهرست تحریم‌های آمریکا قرار داشت. همچنین، در روز تحلیف او به عنوان رئیس جمهور برای سومین دوره، ایالات متحده پاداش ۲۵ میلیون دلاری برای دستگیری مادورو اعلام کرد.

اما تحریم‌ها شامل صادرات نفت ونزوئلا نمی‌شود، این امر به شرکت ملی (PDVSA) اجازه می‌دهد تا نفت و گاز را با همکاری شرکت‌های آمریکایی و خارجی صادر کند. واشنگتن همچنین از لغو مجوز تجاری شورون با وجود تحریم‌های بخش انرژی آن خودداری کرد. یک مقام ارشد دولت بایدن در پاسخ به سوالی درباره تحریم‌های بخش انرژی ونزوئلا گفت: «این موضوع هنوز در بالاترین سطوح در حال بررسی است.» باید توجه داشت که اکنون پالایشگاه‌های آمریکایی وابستگی زیادی به نفت ونزوئلا دارند و بزرگترین واردکننده نفت ونزوئلا هستند، همچنین این پالایشگاه‌ها یا صاحبان آن‌ها بخشی از کمپین انتخاباتی ترامپ بودند.

یکی از مقامات نزدیک به اپوزیسیون حمایت خود را از تحریم‌های اخیر آمریکا اعلام و آن را به‌عنوان «گامی مثبت» دانست. اما او از واشنگتن خواست تا محدودیت‌های بیشتری بر صادرات نفت و گاز به عنوان منابع اصلی درآمد دولت مادورو اعمال کند.

البته باید توجه داشت که تحریم‌های نفتی ونزوئلا، جنجال‌های گسترده‌ای را در ایالات متحده، بین حامیان و مخالفان به راه انداخته است. بطوریکه، قانون‌گذاران دموکرات معتقد بودند که دولت جو بایدن حق دارد از اعمال تحریم‌های جدید علیه ونزوئلا خودداری کند، تصمیمی که به شورون اجازه داد جای پای خود را در این کشور حفظ کند. براساس داده‌های اداره اطلاعات انرژی، واردات نفت ونزوئلا توسط ایالات متحده از ژانویه تا ژوئن به طور متوسط ​​۱۹۰ هزار بشکه در روز بوده که کمتر از ۳ درصد کل واردات است.

شورون، رپسول و انی معافیت‌هایی از تحریم‌های ایالات متحده دارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد نفت ونزوئلا را بارگیری کنند، اما این صادرات معمولاً بر اساس توافق‌نامه‌های معامله نفت خام در برابر بدهی انجام می‌شود، نه نقدی. البته، بخش بزرگی از بخش نفت ونزوئلا مشمول تحریم‌های ایالات متحده است، که این امر شرکت پترولئوس د ونزوئلا را مجبور می‌کند برای صادرات به خریداران در منطقه شاندونگ چین، به نفت‌کش‌های ناوگان سایه و واسطه‌ها تکیه کند.

صادرات نفت ونزوئلا

صادرات نفت ونزوئلا در ماه دسامبر (۲۰۲۴) به ۷۵۶ هزار بشکه در روز افزایش یافت که از ۹۷۴ هزار بشکه در نوامبر (۲۰۲۴) کاهشی بوده است. در کل سال ۲۰۲۴، صادرات نفت این کشور بالاترین سطح از سال ۲۰۱۹ را ثبت کرد. این میزان در طول سال به طور میانگین به ۷۷۲ هزار بشکه در روز افزایش یافت که افزایش سالانه ۱۰.۵ درصدی را نشان می‌دهد.

چین در صدر فهرست بزرگترین واردکنندگان نفت ونزوئلا قرار دارد، اما حجم واردت نفت نسبت به مدت مشابه سال قبل ۱۸ درصد کاهش یافته است. ایالات متحده در جایگاه دوم قرار گرفت، واردات این کشور نسبت به مدت مشابه سال گذشته با ۶۴ درصد افزایش به ۲۲۲ هزار بشکه در روز رسید.

هند، سومین واردکننده و مصرف کننده بزرگ نفت در جهان، با واردات ۶۳۱۱۵ بشکه در روز در جایگاه سوم قرار گرفت که نسبت به ۱۰۳۰۰ بشکه سال ۲۰۲۳ افزایش قابل توجهی داشته است. انتظار می‌رود سهم هند در صادرات نفت ونزوئلا در سال جاری (۲۰۲۵) به دلیل توافق بین دو شرکت ملی نفت و صنایع ریلاینس افزایش چشمگیری را ثبت کند. با تایید ایالات متحده، تجارت بین دو کشور در دسامبر ۲۰۲۴ از سرگرفته شد تا بندر هندی محموله نفت ۱.۹ میلیون بشکه‌ای ونزوئلا را دریافت کرد.

البته برخی از کارشناسان، افزایش صادرات نفت ونزوئلا را به ترس از بازگشت مجدد تحریم‌های ایالات متحده نسبت دادند. ایالات متحده تحریم‌های متعددی را علیه صادرات نفت ونزوئلا و مقامات این کشور اعمال کرده است که آخرین آن ۵ سال پیش بود که مجموعه‌ای از تحریم‌های جدید را علیه دولت نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا اعمال کرد. با این حال، واشنگتن سال گذشته (۲۰۲۳) به دلیل مشارکت مخالفان در انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری تصمیم به کاهش تحریم‌ها علیه ونزوئلا گرفت، اما در پایان ژانویه ۲۰۲۴ پس از دادگاه عالی، بازنگری سیاست تحریم کاراکاس را اعلام کرد.

داده‌های ردیابی کشتی افزایش صادرات نفت این کشور را نشان می‌دهد که به آن نیز اشاره شد، زیرا دوره مجوز صادرات نفت ونزوئلا احتمالا تمدید نشود، بنابراین این شرکت سعی می‌کند تا محموله‌ها را قبل از تحریم به خریداران تحویل دهد. با این حال، تولید ضعیف، مقادیر صادراتی را محدود می‌کند که به دلیل کمبود مواد خام مورد نیاز برای رقیق کردن نفت ونزوئلا به سطح مورد نیاز برای خریداران خارج از کشور بود.

شمالی‌ترین کشور آمریکای جنوبی که مشکلات دیرینه‌ای با ایالات متحده دارد، در سال‌های اخیر برای رسیدن به مقادیر تولید مورد نظر تلاش کرده است. در ژوئیه ۲۰۲۳، وزیر نفت و مدیر شرکت PDVSA دستیابی به هدف کشورش برای تولید روزانه یک میلیون بشکه نفت ونزوئلا تا پایان سال را رد و تخمین زد این رقم در ۸۳۰ هزار بشکه در روز تثبیت شود.