آشنایی با پالایشگاه‌ تبریز؛ قطب پالایشی شمال غرب ایران+فیلم

به گزارش انرژی پرس، پالایشگاه نفت تبریز در سال ۱۳۵۳ طراحی و در بهمن ۱۳۵۶ با ظرفیت اولیه ۸۰هزار بشکه در روز راه‌اندازی شد. با تلاش متخصصان داخلی، ظرفیت تولید این پالایشگاه در سال ۱۳۷۱ به ۱۱۰هزار بشکه در روز افزایش یافت. این مجموعه هم‌اکنون با تبدیل نفت خام به فرآورده‌های اصلی و ویژه، حدود هفت درصد از توان پالایشی کشور را به خود اختصاص داده و سوخت مایع مورد نیاز استان‌های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، زنجان و کردستان را تأمین می‌کند. گروه گسترش نفت و گاز پارسیان با مالکیت ۴۹ درصد از سهام، سهام‌دار اصلی این پالایشگاه است.

تاریخچه و راه‌اندازی

طراحی و ساخت پالایشگاه تبریز از سال ۱۳۵۳ توسط شرکت ایتالیایی اسنام پروجتی آغاز شد و در سال ۱۳۵۶ در جنوب غربی شهر تبریز به بهره‌برداری رسید. افزایش ظرفیت تولید به ۱۱۰هزار بشکه در روز در سال ۱۳۷۱، نتیجه تلاش‌های متخصصان داخلی بود که نشان‌دهنده توان فنی و مهندسی کشور است. این پالایشگاه با ۱۴ واحد پالایشی و ۱۰ واحد سرویس‌های جانبی، یکی از مجهزترین مراکز پالایشی ایران به شمار می‌رود.

تأمین نفت خام پالایشگاه تبریز از میادین اهواز

نفت خام مورد نیاز پالایشگاه تبریز از میادین نفتی اهواز و مارون، تحت مدیریت شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب، تأمین می‌شود. پس از توقف سوآپ نفت خام از کشورهای همسایه شمالی، این پالایشگاه نفت خام مورد نیاز خود را از طریق خط لوله ۱۶ اینچی از میادین جنوب کشور دریافت می‌کند. این پالایشگاه همچنین خوراک مورد نیاز پتروشیمی تبریز، از جمله نفتای سبک و سنگین، بنزن و گازها را تأمین می‌کند.

محصولات تولیدی

پالایشگاه تبریز مجموعه‌ای متنوع از فرآورده‌های نفتی شامل بنزین، نفت سفید، گازوئیل، قیر و روغن‌های صنعتی تولید می‌کند. در دهه ۹۰، این پالایشگاه با اجرای پروژه‌های زیست‌محیطی نظیر تولید بنزین یورو ۴، گازوئیل یورو ۵، قیرسازی، گرانول‌سازی گوگرد و تولید روغن‌های روان‌ساز، گام‌های مهمی در جهت بهبود کیفیت محصولات و کاهش اثرات زیست‌محیطی برداشته است.

پالایشگاه تبریز با تکیه بر توان داخلی و فناوری‌های نوین، نه‌تنها به تأمین نیازهای سوختی منطقه کمک کرده، بلکه با اجرای پروژه‌های زیست‌محیطی، جایگاه خود را به‌عنوان یکی از پیشروترین پالایشگاه‌های ایران تثبیت کرده است.