از سلطه قطر تا ناکامی ایران؛ داستان شکست سه پروژه الانجی

به گزارش «انرژی پرس»، در حالیکه قطر با تکیه بر میدان مشترک پارس جنوبی به یکی از بزرگترین صادرکنندگان گاز طبیعی مایع جهان تبدیل شده و تنها در سال ۲۰۲۲ بیش از ۴۲ میلیارد دلار درآمد از محل فروش الانجی کسب کرده است، در سمت ایرانی این میدان، سه پروژه بزرگ مایعسازی گاز یکی پس از دیگری متوقف ماندهاند. طرحهایی که قرار بود ایران را وارد باشگاه صادرکنندگان الانجی کند، اما اکنون تنها یادگارشان، سازههای نیمهکارهای است که در عسلویه به جا ماندهاند.
رویای ناتمام ایران الانجی
پروژه «ایران الانجی» در منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی، مهمترین تلاش ایران برای حضور در بازار جهانی گاز مایع بود. این طرح با هدف تبدیل گاز طبیعی به الانجی و صادرات آن به اروپا و شرق آسیا آغاز شد و بخش زیادی از تجهیزات آن نیز نصب شد، اما تحریمها و خروج شرکتهای خارجی باعث شدند پروژهای که میتوانست جایگاه ایران را در بازار جهانی گاز متحول کند، به حال خود رها شود. طراحی و اجرای پروژه در ابتدا به کنسرسیومی متشکل از شرکتهای لینده آلمان، هیوندای کره جنوبی و سایپم ایتالیا واگذار شد و شرکتهای ایرانی فاراب و ناموران نیز در مهندسی واحد شیرینسازی گاز مشارکت داشتند. دو کنسرسیوم دیگر شامل شرکت بینالمللی توسعه و مهندسی پارس (پیدکو) و شرکت چینی بیجینگ هوافو انجینیرینگ وظیفه ساخت قطارهای مایعسازی را برعهده داشتند و مخازن ذخیرهسازی توسط شرکت دالیم ساخته شد. گروه مپنا نیز مسئول تأمین بخشهای نیروگاهی و الکتروکمپرسور بود. با وجود این حجم از مشارکت داخلی و خارجی، پروژه هیچگاه به مرحله تولید نرسید و سرمایههای عظیم آن در سکوت مدفون ماند.
در همان سالهایی که ایران درگیر توقف پروژههای خود بود، قطر در بخش جنوبی همین میدان مشترک، با اتکا به همکاری غولهای انرژی جهان از جمله توتال انرژی، شل و کونوکو فیلیپس، دهها واحد الانجی را راهاندازی کرد و ظرفیت تولید سالانه خود را به بیش از ۷۷ میلیون تن رساند. این کشور اکنون در صدر تولیدکنندگان گاز طبیعی مایع جهان ایستاده است، در حالیکه ایران با وجود در اختیار داشتن نیمی از ذخایر این میدان، هنوز سهمی از بازار جهانی ندارد.
پارس الانجی و پرشین الانجی دو شکست دیگر
ایران الانجی تنها پروژه شکست خورده نیست، دو پروژه بزرگ دیگر نیز با اهداف مشابه در دستور کار قرار گرفته بودند. نخست، پروژه پارس الانجی که با مشارکت شرکت توتال فرانسه تعریف شد و قرار بود گاز فاز یازدهم پارس جنوبی را به الانجی تبدیل کند. این پروژه نیز با تشدید تحریمها و خروج توتال متوقف شد. پروژه دیگر، پرشین الانجی نام داشت که با همکاری شرکتهای شل و رپسول اسپانیا طراحی شده بود، اما فشارهای سیاسی و خروج شرکای خارجی مانع اجرای آن شد.
به این ترتیب، هر سه پروژه مایعسازی گاز طبیعی ایران، یعنی ایران الانجی، پارس الانجی و پرشین الانجی، به سرنوشت مشترکی دچار شدند؛ توقف در میانه راه. اکنون در حالیکه قطر از همین میدان مشترک میلیاردها دلار درآمد دارد و شرکتهای بینالمللی همچنان در توسعه میادین و پروژههای گازی آن نقش دارند، ایران در بخش خود از پارس جنوبی تنها نظارهگر است. پروژههایی که میتوانستند جایگاه ایران را در بازار جهانی گاز تثبیت کنند، به نمادی از فرصتهای از دسترفته در صنعت انرژی کشور تبدیل شدهاند.
برچسب ها :ال ان جی قطر ، الانجی ، ایران الانجی ، پارس الانجی ، پارس جنوبی ، قطر ، گاز الانجی
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰